De “verjoodste” Christenen

Er zijn tegenwoordig nogal eens mensen die menen dat we als Christenen “uit de heidenen” naar de Joodse wetten, riten of gewoonten moeten leven. Die tegen het jodendom “aanschurken”, zogezegd. Men noemt zichzelf zelfs “messiaans” of, erger, beschouwt zichzelf als een afstammeling van één van de “tien stammen” (de leer van het Brits- of Nederlands-Israël).

Rond het jaar 115 schreef de kerkvader Ignatius het volgende (ik citeer hier een engelse vertaling):

“Now, if anyone preaches Judaism to you, pay no attention to him. For it is better to hear about Christianity from one of the circumcision than Judaism from a Gentile. If both, moreover, fail to talk about Jesus Christ, they are to me tombstones and graves of the dead”

Vert. “Als iemand Judaisme aan je predikt, schenk dan geen aandacht aan hem. Want het is beter te horen over Christendom van iemand uit de besnijdenis, dan over Judaisme van iemand uit de heidenen. En als zij beiden niet spreken over Christus, zijn zij als grafstenen en graven voor mij“.

Wat moeten we dus met dat “verjoodste” Christendom? Christenen, ‘uit de heidenen’, die trachten ons te onderwijzen over de Joodse wet, gebruiken en riten welke we zouden moeten onderhouden? Alsof dáár leven in te vinden is? Er past maar één antwoord op, zo’n 1900 jaar geleden al gegeven door Ignatius! Het is een dode letter, die niet over Christus spreekt, en het voegt dan ook helemaal niets toe aan ons geloof (voorzover het al geen afbreuk doet)!

Print Friendly, PDF & Email