Gebedsgenezing: “Hij genas hen allen”

Gebedsgenezing is een omstreden onderwerp in veel christelijke gemeenten en kerken. Er zijn wonderverhalen, er zijn getuigenissen van genezing. Anderzijds zijn er ook veel verhalen die er op neerkomen dat gebedsgenezing helemaal niet kan. Zelfs de wetenschap heeft er een mening over.

update: 20 januari 2020

Genezing van de Lamme van Bethesda (Public Domain)
Genezing van de Lamme van Bethesda (Public Domain)

We kennen binnen met name Evangelische kringen veel gebedsgenezers. De aanhangers van de ‘gebedsgenezing’-theologie zijn vast overtuigd: “God geneest!”.

Er worden “duizenden” genezingen geclaimd bij “enorme” bijeenkomsten, meestal in landen ver weg en niet te verifiëren. Wanneer dat soms wel gecontroleerd kan worden is het stuitend te zien hoe de “gebedsgenezers” gaan liegen en draaien om hun verhaal (Birma!) alsnog kloppend te krijgen.

Als er duizenden genezingen zouden zijn, zouden niet alle kranten er over schrijven?

Je zou denken: wanneer er daadwerkelijk zoveel mensen tot genezing komen door de gebedsgenezers, dan zouden de kranten er bol van staan. Dan zou er géén discussie over zijn en het onderwerp niet zo beladen zijn.

Maar de waarheid is, en dat is natuurlijk heel opmerkelijk en ook triest, dat er nauwelijks (zeg maar gerust: niemand) genezen wordt als gevolg van gebedsgenezing. Integendeel, mensen worden er alleen maar zieker van zo blijkt. Als ze niet genezen slaat de eenzaamheid toe (lees dit aangrijpende verhaal).

Het trieste is namelijk dat mensen een bepaalde boodschap brengen, met verve en overtuiging, en de ‘genezenen’ worden bejubeld.. maar de overgrote massa die niet genezen wordt of geen ‘genezingservaring’ (wat vaak voor een genezing wordt aangezien) heeft gaat gebroken en teleurgesteld na zo’n bijeenkomst naar huis. Veel van deze mensen keren zelfs uiteindelijk God de rug toe..

HEBBEN WIJ DAN EEN GOD VAN WILLEKEUR?

Een vraag die dan opkomt is echter: waarom geneest God dan maar zo’n klein gedeelte van de mensen die genezing van Hem verwachten? Dienen wij een God van willekeur, die al naar gelang de situatie is mensen wel of niet geneest?

Waarom geneest niet iedereen?

Het is de állerbelangrijkste vraag die te stellen is als je het over gebedsgenezing hebt. Waarom geneest niet iedereen die ziek is en hiervoor voorbede vraagt? Sterker nog, waarom geneest, volgens onderzoek, eigenlijk helemaal niemand en worden mensen vaak zelfs nog zieker als ze weten dat er voor hun genezing gebeden is?

Immers: in het Nieuwe Testament, waar we lezen dat Jezus mensen geneest en ook de Apostelen dit later doen, is er geen enkele twijfel. Iedereen waarvoor gebeden wordt geneest. Er staan zelfs mensen op uit de dood!

Gebedsgenezers laten alle mensen tot zich komen, zoals ook Jezus en de apostelen dat deden. Maar Jezus genas ook werkelijk allen, evenals de apostelen die onder speciale leiding van de Heilige Geest stonden. Doordat gebedsgenezers iedereen op dezelfde manier toespreken (meer bevelend dan biddend trouwens) wekken ze de suggestie, dat ook iedereen genezen wordt. Dat gebeurt nooit. (Ds. Ernst Leeftink)

Sommige genezers stellen dat wanneer mensen niet genezen worden dit wordt veroorzaakt door het feit dat ze ‘onvoldoende geloven’ of ‘onvoldoende op God vertrouwen’.

De Bijbel leert echter: Alle zieken die naar Jezus toekwamen, werden volledig genezen en de genezing was niet afhankelijk van hun mate van geloof (Lukas 6:19; Johannes 5:5-9, 13).

En velen volgden Hem en Hij genas hen allen – Mt. 12:15

Anderen ontwijken de vraag (zie bijvoorbeeld dit artikel) met een vaag antwoord en zelfs een beschuldigende vinger richting de mensen die de vraag stellen “Waarom geneest God (mij) niet?”. Altijd maar weer wordt op de één of andere manier de vraag geassocieerd met een ‘schuldvraag’ en/of wantrouwend benaderd. Terwijl de vraag volstrekt legitiem is en dus ook beantwoord moet worden.

gebedsgenezer op youtube
Gebedsgenezer op Youtube

Zo ging ik recent de discussie aan met de jongeman hierboven die in een artikel op EO’s BEAM verklaarde, alsmede in commentaren en reacties op Facebook en in zijn filmpje op Youtube, dat er “duizenden” mensen tot geloof kwamen mede door zijn evangelisatiewerk in Pakistan waar beweerdelijk honderdduizenden (tot 400.000 mensen op één avond) bij bijeenkomsten waren.

Wanneer je echter kritisch-inhoudelijke vragen stelt worden deze ontweken met de drogreden “In Pakistan zijn mensen hongerig voor een wonder. Hun geloof helpt veel“. En “Ik vervul de opdracht van God” – met andere woorden: het is “eigen schuld dikke bult” als je niet gelooft want: te weinig geloof. En zodra ik vraagtekens plaats of kritische vragen stel vervul ik kennelijk niet de opdracht van God… En zo zet je je opponent in een hoek.

In het verleden heb ik dit vaak gezien. Als mensen vragen stellen, in gemeenten of kerken, worden ze door leidinggevenden aangesproken met opmerkingen als “Hoe dúrf jij mij, Dienstknecht van God, te bevragen!” of “Wij als leiding zijn aangesteld door God, jij niet!” (dat heb ik zwart op wit een keer in de mail gekregen). Dat zij zichzelf benoemd hadden als leiding van deze kerk waren ze kennelijk vergeten..

Jakobus

In Jakobus lezen we echter het volgende over gebedsgenezing:

Is iemand onder u ziek? Laat hij dan de ouderlingen van de gemeente bij zich roepen en laten die voor hem bidden en hem met olie zalven in de Naam van de Heere. En het gelovige gebed [Letterlijk: het gebed van het geloof]. zal de zieke behouden en de Heere zal hem weer oprichten. En als hij zonden gedaan heeft, zal hem dat vergeven worden. (Jak. 5:14,15 – HSV).

Er staan in deze twee verzen een aantal voorwaarden die gesteld worden:

  1. de ouderlingen moeten de voorbede doen;
  2. zij dienen een ‘gebed van geloof‘ uit te spreken;
  3. de zieke zal worden behouden en door God weer ‘opgericht’ worden
  4. als er zonde gedaan is wordt dit hem vergeven.

Dit laatste duidt volgens veel uitleggers op (genezing van) ziekte als gevolg van zonde. Wat we hier verder kunnen concluderen is dat alleen de ouderlingen of oudsten dit gebed mogen uitspreken én dat deze oudsten ‘geloof’ moeten hebben. Het gevolg van zo’n gebed is dat de zieke zál worden genezen.

Wanneer iemand daarom niet genezen wordt, terwijl er wel voor hem of haar is gebeden, zal, op basis van dit gedeelte, de conclusie moeten worden getrokken dat de broeders die de voorbede hebben gedaan ofwel niet het juiste gebed hebben uitgesproken ofwel.. onvoldoende geloof hebben gehad.

Bij de ‘gebedsgenezers’ zien we een praktijk die sowieso afwijkt van wat de Bijbel leert. Ten eerste houden ze vaak grote ‘genezingsdiensten’ waar ze (zie eerdere citaat van ds. Leeftink) iedereen naar toe laten komen voor voorbede. Dat is niet zoals we het in Jakobus lezen. En, ten tweede, van de mensen die er komen wordt de overgrote meerderheid niet genezen. De genezingen die we wel waarnemen zijn daarnaast niet medisch objectiveerbaar (bijvoorbeeld psycho-somatische klachten worden wel genezen, kanker of diabetes niet). Daarnaast is de methode niet Bijbels. De Bijbel zegt immers dat de oudsten bij de zieke geroepen moeten worden. Met andere woorden: de oudsten van de gemeente waar de zieke toe behoort.

Hiermee beantwoorden we de vraag al voor een deel. Waarom worden zieken niet genezen? Doordat er een onjuiste ‘genezingspraktijk’ wordt uitgeoefend!

Maar, er is nog een belangrijke reden waarom lichamelijke genezing als gevolg van gebed –in principe– tegenwoordig niet meer voorkomt.

De Joden verlangen een teken

21 Want daar de wereld in de wijsheid Gods door haar wijsheid God niet gekend heeft, heeft het Gode behaagd door de dwaasheid der prediking te redden hen, die geloven. 22 Immers, de Joden verlangen tekenen en de Grieken zoeken wijsheid, 23 doch wij prediken een gekruisigde Christus, voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid (1 Kor. 1, NBG)

Jezus deed een teken, voor de Joden, net als de Apostelen dat ook deden om iets te bewijzen. Namelijk dit:

“indien Ik door de Geest Gods de boze geesten uitdrijf, dan is het Koninkrijk Gods over u gekomen” (Mt. 12:28, NBG)

Het “Koninkrijk Gods” is de tijd waarin Jezus op aarde is. Daarnaast was het dus een bewijs, aan de Joden, dat de prediking van Jezus – en later de Apostelen – de Waarheid was; zij verlangden immers een teken en de bediening van Jezus werd bevestigd door heel veel tekenen en wonderen.

Later, nadat de Apostelen -die binnen dit Koninkrijk een speciale positie hebben- niet meer op aarde waren verdween dan ook de ‘genezingsbediening’ zoals we die kennen van Jezus en de Apostelen.

We zien dit ook terug op een ander moment in de Bijbel. Wanneer de Here Zijn Koninkrijk gevestigd heeft op aarde en er een nieuwe Hemel en Aarde is, dán zal er niemand meer ziek zijn, niemand meer sterven maar voor eeuwig leven.

De (nieuwe) mens is een geestelijke mens, welke eigendom is van Christus. De oude mens,waar het lichaam toe behoort, behoort tot het rijk van de satan immers: het is sterfelijk enonder de zonde besloten; daarom ook is het de enige plaats waar de satan ‘vrijuit’ de mens,ook -en misschien zelfs vooral- de Christen, kan aanvallen – Ziekte en Genezing (PDF).

Op dit moment zijn wij nog in onze ‘oude’, sterfelijke, lichamen. Deze lichamen worden ziek. Deze lichamen zijn ‘vergankelijk’. Genezing van het lichaam is iets wat ons helemaal niet beloofd is in de Bijbel.

Ik hoor gebedsgenezers bijna nooit uitleggen waarom in het Nieuwe Testament veel christenen wél ziek blijven of níet genezen worden. Paulus heeft een doorn in het vlees en had met ziekte te kampen toen hij bij de Galaten kwam. Trofimus bleef tijdens een zendingsreis ziek in Milete achter. Epafras was zo ziek dat men voor zijn leven vreesde. Timoteüs krijgt het advies om regelmatig wat wijn te drinken voor z’n maag- en darmklachten. (Ds. Ernst Leeftink)

Ds. Leeftink onderstreept hiermee wat ik al eerder schreef, namelijk dat later in de tijd deze ‘genezingsbediening’ verdween. Alleen wanneer God het nog nodig achtte een wonder te doen -om het Evangelie te ‘onderstrepen’- dan gebeurde dat. En let wel, iemand als de Apostel Paulus wist ook, door de Heilige Geest, wanneer Hij zo’n wonder van God kon verwachten en er voor kon bidden. Het gebeurde in die gevallen dan ook altijd! Met als gevolg dat het Evangelie onderstreept werd en dus ‘ingang vond’.

Dat is dus het tweede deel van het antwoord op de vraag waarom mensen niet meer genezen. Lichamelijke genezing is

1) niet meer van toepassing in deze tijd en
2) maakt geen deel uit van het Evangelie!

3 Gezegend zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, die ons met allerlei geestelijke zegen in de hemelse gewesten gezegend heeft in Christus (Ef. 1:3, NBG)

Jezus leert ons dat Zijn Koninkrijk nog gáát komen (Mt. 6:10). Hij heeft, toen Hij hier op aarde was ons gezegd ons te richten op het Hemelse en niet op het Aardse. Het menselijk lichaam hoort bij het aardse. Het sterft en keert (letterlijk) ‘terug tot de aarde’. Dat lichaam gaat niet mee naar het Koninkrijk van God. Een Koninkrijk dat niet hier op aarde is, op dit moment, maar waarvan indertijd een deel gezien is door het werk van Christus en zijn Apostelen. Wij leven daar, zeker lichamelijk gezien, nu niet in.

19 Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; 20 maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. 21 Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. (Mt. 6:19-21, NBG)

Wij mogen uitzien naar de geestelijke zegen die we nog gáán ontvangen. Helaas is dit een boodschap of gedachte die bij de moderne, Evangelisch-Charismatische gelovigen, nog nauwelijks geaccepteerd wordt. We zijn, als Evangelische en Charismatische gelovigen, volledig gericht geraakt op het aardse. Dat blijkt ondermeer uit de ‘genezingsbedieningen’ maar ook uit bijvoorbeeld het ‘welvaartsevangelie’. In allerle vormen heeft dit ingang gevonden bij veel gelovigen. Met alle (kwalijke) gevolgen van dien.

Opdracht Jakobus?

Maar..!!! Hoe zit het dan met de opdracht in de brief van Jakobus?

Jakobus was de broer van de Here en één van de oudsten van de gemeente in Jeruzalem. Hij schreef de brief aan de Joden (in de diaspora zo vermoedt men) die Christen waren geworden. Zo schijft hij ook over de synagoge (in onze vertaling wegvertaald).

Als hij spreekt over de ‘oudsten’ is het niet vreemd te vermoeden dat hij hier spreekt over de oudsten in Jeruzalem of andere lokale, Joods-Christelijke, groepen. Hij schrijft over de situatie zoals deze nog heerste “onder het Koninkrijksevangelie”. Een situatie die nu niet meer is c.q. bestaat. Het is in die zin een brief die voor ons, “gelovigen uit de heidenen”, moeilijk te plaatsen is ook gezien veel andere onderwerpen. Rücksichtslos een tekst uit (een dergelijke) brief plukken en ‘van toepassing verklaren’ op onze hedendaagse situatie is iets wat kan leiden tot enorme misvattingen en onjuiste praktijken zoals het zalven met olie (wat een Joodse praktijk was). Maar wellicht over het zalven met olie later nog eens een keer een artikel.

Conclusie?

In een wereld waarin ziekte, rampen, ongelukken, dood en verderf dagelijks tastbaar en zichbaar is voor ons gaat het niet aan mensen met een boodschap naar huis te sturen die niet Bijbels is. We kunnen met onze eigen ogen zien dat gebedsgenezing niet tot resultaat leidt. Zéker niet de resultaten die we in de Bijbel zien. Het is daarom beter ons daar niet op te richten. Het kan natuurlijk voorkomen dat God, in een uitzonderlijke situatie, iemand wil laten genezen ten behoeve van de ‘voortgang van het Evangelie’.

Samengevat: waarom worden mensen niet genezen?

  1. Lichamelijke genezing maakt geen deel uit van het Evangelie;
  2. Het was tijdgebonden en met name als ‘bewijs’ voor de ongelovige Joden dat Christus Jezus de Messias was en de Apostelen de Waarheid verkondigden;
  3. de huidige ‘gebedsgenezers’ en/of oudsten in gemeenten en kerken zijn niet de aangewezen personen uit de brief van Jakobus. Zij zijn ‘niet gerechtigd’ zich hier mee bezig te houden. Daarom zal hun voorbede ook niets uithalen!

Laten we ons richten op Christus’ en op Zijn liefde voor ons, om volledig vervuld te worden door Hem en daardoor kracht te ontvangen. Ook kracht om te dragen wat ons hier, ook lichamelijk, op aarde overkomt.

14 Om die reden buig ik mijn knieën voor de Vader, 15 naar wie alle geslacht in de hemelen en op de aarde genoemd wordt, 16 opdat Hij u geve, naar de rijkdom zijner heerlijkheid, met kracht gesterkt te worden door zijn Geest in de inwendige mens, 17 opdat Christus door het geloof in uw harten woning make. Geworteld en gegrond in de liefde, 18 zult gij dan samen met alle heiligen, in staat zijn te vatten, hoe groot de breedte en lengte en hoogte en diepte is, 19 en te kennen de liefde van Christus, die de kennis te boven gaat, opdat gij vervuld wordt tot alle volheid Gods (Ef 3, NBG).

> Meer over dit onderwerp

Print Friendly, PDF & Email