Op een forum waar ik was verdwaald, zoekend naar een vakantie-adres, was een discussie over de vraag of engelen nu kunnen zingen of niet. Meestal leren we, als kinderen, dat de engelen bij de aankondiging van de geboorte van de Here Jezus “zongen” toen zij de herders bericht deden van de geboorte.

Zoals op dat forum ook de eindconclusie was, staat er kennelijk nergens in de Bijbel dat de Engelen zingen of kunnen zingen. Sterker nog, als je Lukas 2:13 goed bekijkt staat er zo op het eerste oog heel iets anders dan we altijd denken! Er staat namelijk letterlijk vertaald:

“een groot aantal van het hemelse leger maakte God groot zeggende…”

Het woord ‘zeggende’ kan, vanuit de grondtekst, ook worden vertaald als ‘sprekend(e), onderwijzende’ of ‘bevestigende’. Maar u merkt al, ik houd een kleine slag om de arm. Want, het God grootmaken, prijzen, is in de grondtekst: aineo. Afgeleid van ainos. Dat woord kan namelijk vertaald worden met ‘God prijzen’ (= groot maken) of “prijzende spreuken of gezegden” én,… terug naar aineo: lofzangen tot eer van God.

Het zou dus ook vertaald kunnen worden met ‘onderwijzende lofzangen’. Dus, zongen de engelen? De kans is redelijkerwijs aanwezig. Maar wat zongen ze dan? Onderwijzingen, en wel in het bijzonder onderwijzingen (aan de herders) die God grootgemaakt hebben.

Misschien een gedachte om eens mee te nemen naar onze eerstvolgende kerkdienst of samenkomst; dat de liederen die we zingen zo zijn dat ze onderwijzend zijn én God grootmaken. Dat brengt ons bij Paulus!

Ef 5,19 – en spreekt onder elkander in psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, en zingt en jubelt de Here van harte

Kol 3,16 – Het woord van Christus wone rijkelijk in u, zodat gij in alle wijsheid elkander leert en terechtwijst en met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen zingende, Gode dank brengt in uw harten.