Tag: schepping

Dat Geloof Ik Niet! De Bijbel: Mythe of Waarheid?

Wie de Bijbel leest kan er niet aan ontkomen dat deze vol ‘inconsistenties’ oftewel fouten staat. Er staan (veel) tegenstrijdige verhalen in, er staan fouten in, er staan historische onjuistheden in. De verhalen kloppen chronologisch ook niet. Om over het begin van de Bijbel, het scheppingsverhaal, dan nog maar te zwijgen.

Valt de Bijbel nog wel te rijmen met de geschiedkundige feiten en de nieuwe wetenschappelijke inzichten van de afgelopen eeuwen?

(Gratis boek. PDF-formaat – klik voor download)

Dat kan immers niet kloppen want: de wetenschap heeft al lang aangetoond dat de aarde niet geschapen is in zes dagen maar ontstaan is als gevolg van “de oerknal” en dat het leven op aarde toevalligerwijs geleidelijk is ontstaan (middels evolutie over honderden miljoenen jaren). Daarbij geeft de Bijbel zelfs twéé varianten van het scheppingsverhaal!

Daarnaast: als het gaat om de datering en samenstelling van de Bijbelse teksten, in het bijzonder het Oude Testament, valt er ook nog het een en ander op aan te merken. De Bijbel is immers samengesteld door verschillende redacteurs en in de huidige vorm vastgesteld, na heel veel redactiewerk, ergens tussen 600 v. Chr. tot 450 v.Chr. tijdens de Babylonische ballingschap. De vijf boeken van Mozes, de profeten, enz. zijn zeker niet geschreven door de mensen waarvan wij dénken dat die ze hebben geschreven!

Het Nieuwe Testament is niet veel beter: de Evangeliën zijn pas véél later samengesteld en ook de brieven daarna zijn vaak niet door de schrijvers geschreven die als schrijver vermeld zijn maar door anderen, onder hun naam. Zodat die brieven gezag zouden krijgen en in de Canon (de vastgestelde inhoud) van de Bijbel zouden worden opgenomen. Het Nederlands Bijbelgenootschap heeft dit zelfs bij diverse inleiding op boeken en brieven vermeld in de NBV en zelfs de Evangelische Omroep heeft dit tegenwoordig op zijn website staan – dus dat zegt genoeg.

Tot slot: de God van het Oude Testament is helemaal geen God van Liefde maar een hele wrede God, die mensenoffers voorstond, verkrachtingen, doodstraf door steniging, genocide en ga zo maar door. Daarnaast is de Bijbel homofoob en staat voor patriarchale onderdrukking van de vrouw!

We geloven als moderne mens toch niet meer in sprookjes en mythes?

VERLICHTING
Wat ik hiervoor schrijf zijn veelgehoorde tegenwerpingen met betrekking tot de Bijbel. Die tegenwerpingen zijn van de laatste eeuwen, vooral sinds de verlichting (18e eeuw) in zwang gekomen.

Wat moet je er mee doen? Wat kan- of wil je er tegenin brengen als je Christen bent? Is er überhaupt iets tegenin te brengen als argumenten als bovenstaand worden aangevoerd? Wat als je inderdaad iets naloopt (religie) en dat een verzinsel was? Een mythe? Want: de bezwaren moet je wél serieus nemen en onderzoeken.

Bij sommigen leidt dit onderzoek tot het verwerpen van het Christelijke geloof. Anderen komen er juist vaster door in hun geloof te staan. Weer anderen willen het niet onderzoeken want “ik geloof het wel” (maar eigenlijk niet).

PERSOONLIJK (HER)ONDERZOEK
Het afgelopen jaar ben ik mij wederom eens gaan verdiepen in de argumentaties die je zoal hoort. Mede door mijn studies in de Bijbel en interesse voor onder andere de geschiedenis.

Vraag is: valt de Bijbel nog wel te rijmen met de geschiedkundige feiten en de nieuwe wetenschappelijke inzichten van de afgelopen eeuwen? Of moeten we toegeven dat er géén sprake is geweest van een schepping, dat het volk Israël nooit in slavernij is geweest, dat het oude testament pas véél later geschreven is om een nationale identiteit te creeëren?

Onderwerpen die aan bod komen zijn:

  • Inconsistenties in de Bijbel
  • Het Scheppingsverhaal
  • Samenstelling en datering van de Bijbel
  • De God van het Oude Testament
  • Het Volk in de Woestijn
  • Sporen in Egypte
  • Archeologische vondsten
  • De Habiroe bedreigen Kanaän
  • Jezus, de Zoon van God?

Dit onderzoek heeft geleid tot een e-book(je) in PDF-formaat van +/- 50 pagina’s die u bijgaand, gratis, kunt downloaden. Het boekje wordt uitgegeven onder de CC4.0 licentie. U mag het dus ook zelf aan anderen doorgeven.

> DOWNLOAD DE UITGAVE HIER

 

 

Verzoening met God: worden alle mensen behouden?

Worden alle mensen, door oordelen heen, behouden? Is Jezus gestorven voor de gehele schepping en heeft Hij door Zijn dood en opstanding alles met God verzoend?

Tijdens mijn (huidige) theologie-studie aan het Christian Leaders Institute bestudeerde ik recent de ‘gevangenisbrieven’ van Paulus weer. Met als gevolg dat ik toch weer bepaald werd bij die éne tekst (want die kom je dan tegen) en opvatting waar ik in het verleden zo vaak mee bezig ben geweest: de gedachte dat alles en iedereen door Christus met God verzoend wordt. De kerntekst voor deze gedachte is Filippenzen 2:9-11 **

9 Daarom heeft God Hem ook uitermate verhoogd en Hem de naam boven alle naam geschonken, 10 opdat in de naam van Jezus zich alle knie zou buigen van hen, die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn, 11 en alle tong zou belijden: Jezus Christus is Here, tot eer van God, de Vader!

De alverzoeningsleer wordt ook wel een ‘goed bericht’ genoemd. Maar is hier daadwerkelijk sprake van een goed bericht (Evangelie) of is er sprake van misleiding en leringen van demonen die er toe leiden dat ongelovigen worden afgehouden van het Evangelie van Jezus Christus waarvoor Paulus gevangen zat?

De presentatie is ook als (PDF) download beschikbaar. Klik hier.

_____
** Vertaalaantekeningen bij dit vers (NBG)

Dit is een bewerkt citaat uit Jesaja 45:23. In de Nieuwe Bijbelvertaling staat daar de volgende eed die God doet: ‘Voor mij zal elke knie zich buigen en elke tong zal bij mij zweren.’ In de Griekse vertaling, de Septuaginta, vinden we een licht aangepaste tekst: ‘Voor mij zal elke knie zich buigen en elke tong zal God belijden (of: prijzen)’. Dit laatste citeert Paulus letterlijk in Romeinen 14:11. In Filippenzen 2:10-11 wordt de tekst zo geciteerd dat het nu Jezus Christus is voor wie iedereen zal buigen en wiens heerschappij iedereen zal belijden, tot eer van God de Vader.

Zeven dagen zult gij arbeiden?

7dagenEen studie die in eerste instantie over een aantal niet verbonden onderwerpen lijkt te gaan maar waar we wel een rode draad in kunnen zien: van de koopzondag naar sabbat, van sabbat naar de wet van Mozes naar de Schepping, de afgoderij van vroeger (Israël) en nu – de “Stinkgoden” (HSV) of “drekgoden” (SV) zoals de Bijbel ze noemt. En de gevolgen van het nalopen van die goden voor de hedendaagse Gemeente van Christus Jezus.

Is er voor de gemeente of kerk binnen afzienbare tijd nog wel plaats en mogelijkheid om (op zondag) samen te komen rondom het Woord van God? Moeten we wel op zondag bijeen komen en niet liever op de sabbat?

Deze studie, PDF-formaat, is te downloaden (rechtstreekse link) via de website van de Stg. BTO Yarah.

> Klik hier

En God zag.. dat het zéér goed was

Van het Bijbelforum:

..kan het niet zo zijn dat de mens niet 100% goed geschapen was, waardoor hij toch tot de zondeval kon komen?

Gen. 1:4 zegt:
“En God zag, dat het licht goed [towb] was”

Oftewel: goed, aangenaam, fijn, blijdschap brengend (enz, zie de link)

Gen. 1:31
“En God zag alles wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer [m@`od] goed [towb]”

De overtreffende trap, die met m@`od wordt aangegeven, wordt vaak gebruikt in die zin wanneer iets zo talrijk wordt bedoeld dat het niet geteld wordt, kan worden, zie deze tekstverwijzingen:
http://net.bible.org/search.php?search=hebrew_strict_index:03966

schepping_adam_evaHet “zeer goed” betrof dus de gehele schepping. De val van de mens was niet alleen de val van Adam en Eva, maar de val van de gehéle schepping. De komst, dood en opstanding van de Here Jezus Christus is dus niet alleen een herstel van de mens maar een herstel van de gehéle schepping, met de mens als eerste — in die zin dat de mens naar de nieuwe mens (her)schapen wordt bij de wedergeboorte (2 Kor 5:17).

Desondanks leeft de mens nog steeds onder de werking van de gevallenheid (van deze schepping); immers: we sterven nog steeds (fysiek). We worden nog steeds ziek, er zijn hongersnoden, plagen, rampen enz. De schepping is nog steeds in gevallen staat!

In Rom. 8 vat Paulus het geheel samen:
19 Want met reikhalzend verlangen wacht de schepping op het openbaar worden der zonen Gods. 20 Want de schepping is aan de vruchteloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om (de wil van) Hem, die haar daaraan onderworpen heeft, 21 in hope echter, omdat ook de schepping zelf van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid zal bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods. 22 Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. 23 En niet alleen zij, maar ook wij zelf, [wij,] die de Geest als eerste gave ontvangen hebben, zuchten bij onszelf in de verwachting van het zoonschap: de verlossing van ons lichaam. 24 Want in die hoop zijn wij behouden.

Paulus maakt zondermeer duidelijk dat de komst van Christus veel méér betekent, het Verlossingsplan niet alleen ons mensen betreft — integendeel. Maar we zijn wél de eersten die er van kúnnen “profiteren” mits we geloven, als mens want “in die hoop zijn wij behouden“.

Wij mensen zijn verantwoordelijk geweest –en nog steeds– voor de staat en toestand waarin deze aarde en de mensheid is. Pas wanneer de nieuwe hemel en nieuwe aarde gekomen is, is er sprake van de “totale victorie”! Dán is namelijk de oude, vervallen, schepping totaal weggedaan (Openb. 22).

Gods doel was, in tegenstelling wat sommigen menen, namelijk niet om ons te ‘redden van de zonde’ maar Zichzelf te verheerlijken zoals Hij dat ook deed in de tijd van het Oude Testament:

Jubelt, gij hemelen, want de HERE heeft het gedaan; juicht, gij diepten der aarde, breekt uit in gejubel, gij bergen, gij woud met alle geboomte daarin, want de HERE heeft Jakob verlost en Hij verheerlijkt Zichzelf in Israël. – Jes. 44:23.

In 2 Tess. 1:9,10 lezen we over de komst van Christus, wanneer Hij komt om de heerschappij te aanvaarden over de wereld, dan ook:

Dezen [de ongelovigen] zullen boeten met een eeuwig verderf, ver van het aangezicht des Heren en van de heerlijkheid zijner sterkte, wanneer Hij komt, om op die dag verheerlijkt te worden in zijn heiligen en met verbazing aanschouwd te worden in allen, die tot geloof gekomen zijn; want ons getuigenis heeft geloof gevonden bij u.

De komst van Christus, naar de aarde, was dus zeker niet bedoeld om te zorgen dat u en ik “van onze zonde verlost worden”.. het was bedoeld om de héle schepping te verlossen van de satan’s macht, van zijn heerschappij over deze wereld. Oneerbiedig gezegd is onze verlossing, nu, op dit moment, een “bijproduct” van Gods plan! Maar wel een belangrijk “bijproduct”; Hij kondigt namelijk op die manier aan wat er straks staat te gebeuren, Efeze 3:10, 11:

“..opdat thans door middel van de gemeente aan de overheden en de machten in de hemelse gewesten de veelkleurige wijsheid Gods bekend zou worden, naar het eeuwige voornemen, dat Hij in Christus Jezus, onze Here, heeft uitgevoerd..”

Door de gelovigen, de Gemeente van Christus Jezus, wordt geopenbaard aan de hemelse gewesten -dus ook de tegenstander van God: de satan en zijn engelen- de wijsheid van God!

Vertalen…

Op het Bijbelforum is een kleine discussie gaande over de vertaling van Genesis 1:1-3 in het kader van de ‘restitutieleer’. Aan de hand van ondermeer de Strongs heb ik zelf een alternatieve vertaling gemaakt. Zo letterlijk mogelijk, voorzover ik daartoe in staat ben…

“In het begin gaf God [Elohim] vorm aan de Hemelen en aarde. De gehele aarde, goed maar [nog] vormeloos en leeg, en duisternis [op] de diepe plaatsen. De [Geest van] God [Elohim] ademde op de wateren.. en Elohim sprak: laat het gebeuren dat er [dag]licht is“.

Eigenlijk lees je hier dus, enigszins vrij vertaald c.q. opnieuw geformuleerd:

“In het begin was het God die de aarde, die duister was op de diepe plaatsen en onder het water lag, vorm gaf. Hij ademde er op en sprak: er is (dag)licht“.

Voor mij persoonlijk gaat zoiets dan opeens ‘leven’, door een tekst gewoon simpelweg zelf, met bepaalde hulpmiddelen, eens te proberen te ‘vertalen’. God schept, Hij schept door te ‘ademen’, door zijn stem te laten spreken gebeurt het: er is licht. Waarmee er leven mogelijk is. Eén van de principes overigens die ook de wetenschap erkent: alleen leven kan leven voortbrengen.

Een interessante uiteenzetting over de restitutieleer kun je overigens hier vinden.

Herschepping of Evolutie?

Een interessante discussie op het Bijbelgetrouw-forum (inmiddels opgeheven). Een paar feiten uit de Bijbel over de vraag over onze huidige schepping een ‘herschepping’ is, de zogenaamde ‘restitutieleer’ :

adrie schreef:
Pas in Gen 1:3 wordt het licht geschapen en op de vierde dag de lichtdragers. Hoe kan in de voorschepping dan leven zijn zonder licht?Overigens, dat er licht is zonder zon, e.d. zien we ook terug in Openb. 22:5.De aarde woest en ledig: logisch, je moet met iets beginnen. Een pottenbakker begint ook met een woest en ledige klomp klei, voordat er iets moois uit komt.

Het punt is, dat de ‘restitutieleer’ stelt dat er niet staat ‘de aarde nu was woest en ledig’ maar ‘werd woest en ledig’. Beide vertalingen zijn mogelijk. Maar de meeste vertalingen hebben daar ‘was’ omdat dat nu eenmaal traditioneel zo vertaald werd..

Het commentaar van Jamieson, Fausset, Brown stelt:

2. the earth was without form and void–or in “confusion and emptiness,” as the words are rendered in Is. 34:11. This globe, at some undescribed period, having been convulsed and broken up, was a dark and watery waste for ages perhaps, till out of this chaotic state, the present fabric of the world was made to arise.

Vert./samengevat: de aarde was zonder vorm of “in verwarring en leegheid” zoals deze [zelfde] woorden in Jes. 34:11 zijn vertaald *). Deze globe werd op een onbekend moment eeuwenlang een donkere, waterige, woestenij totdat vanuit deze chaotische staat de huidige wereld werd geschapen.

*) “Hij spant daarover het meetsnoer der woestheid en het paslood der ledigheid“, NBG.

De “Condensed Biblical Cyclopedia” stelt in deze zin dat de scheppingswerken van God al gaande waren vóór dat het licht er was, en wij niet weten welke tijd er tussen Genesis 1:1-2 en 1:3 zitten. De “bijbelse datering” van de geschiedenis begint pas bij de schepping van Adam of, op zijn vroegst, bij de instelling van dag- en nacht. We zien ook dat er al wel licht was, maar dat God de duisternis en het licht van elkaar scheidde en pas toen die scheiding er was er sprake was van dag en nacht.

Dat moet ook wel, want we lezen in vers 1 dat God de “Hemelen en de aarde” schiep. Dat is inclusief de hemellichamen. In dat verband is de ‘duisternis’ die over de aarde lag interessant om te onderzoeken.

De NET.Bible zegt:

Darkness. The Hebrew word simply means “darkness,” but in the Bible it has come to symbolize what opposes God, such as judgment (Exod 10:21), death (Ps 88:13), oppression (Isa 9:1), the wicked (1 Sam 2:9) and in general, sin. In Isa 45:7 it parallels “evil.”

In de Bijbel is het hebreeuwse woord dat met ‘duisternis’ is vertaald inderdaad wat er letterlijk staat maar heeft de betekenis van oordeel, dood, verdrukking en, in zijn algemeenheid: zonde!! In Jesaja wordt het gelijk gesteld met “duivels”.

Alles bij elkaar genomen is het dus, wanneer we die 3 verzen helemaal ‘ontleden’ heel goed te verdedigen dat er inderdaad sprake was van een aarde die onder een oordeel, onder de zonde, lag (!) en daarmee is er dus een duidelijke indicatie dat er vóór de huidige schepping wel degelijk iets anders is geweest.

Dit doet mij denken aan wat Petrus schrijft: “de tegenwoordige hemelen en de aarde”.. (2 Petr. 3:7). En in de voorliggende verzen wordt ook duidelijk dat Petrus spreekt over een schepping die vergaan is. Veel mensen lezen hier de zondvloed in, maar dat kan helemaal niet. Hij schrijft immers: “en de aarde, die uit en door het water bestaat, waardoor de toenmalige wereld is vergaan”.

Welnu, is de wereld vergáán door de zondvloed? De vraag stellen is ‘m beantwoorden! Nee, de wereld ís niet vergaan! Er is ná de zondvloed geen sprake van een (her)schepping geweest; immers: toen het water opdroogde waren de bomen, de bloemen, het gras enz. er nog gewoon. Het licht was er nog, er waren zelfs nog mensen (..), de zeedieren en vissen hebben het gewoon overleefd… Petrus trekt dan ook de lijn door naar de huidige schepping die door vuur zal vergaan. Daarna volgen, zoals we weten uit Openbaringen, de Nieuwe Hemel en Aarde.

JFB nog een keer, over dit gedeelte:

earth standing out of–Greek, “consisting of,” that is, “formed out of the water.” The waters under the firmament were at creation gathered together into one place, and the dry land emerged out of and above, them.

Vert./samengevat: de wateren onder het firmament waren bij de schepping samengebracht op één plaats, en het droge land kwam vanuit het water.

Alles wijst er op: Petrus spreekt hier dus over de schepping van onze huidige wereld..

Enfin, er zijn dus wel degelijk héle goede, Bijbelse, argumenten die er op wijzen -zowel in de tekst in Genesis als elders- dat er vóór onze huidge wereld, onze huidige schepping, een andere wereld, een anders samengesteld universum, is geweest.

Byanca schreef:
In eerste instantie vond ik een z.g. herschepping wel een logische mogelijkheid, zeker als de zin ‘de wereld was woest en leeg’, als ‘de wereld werd woest en leeg’ gelezen zou moeten worden.

Je moet het dan ook inderdaad als een mogelijkheid beschouwen. Zo zie ik dat zelf ook. Ik zeg niet dát het zo is, alhoewel ik de kans  groot en verdedigbaar acht, maar dat het wel mogelijk is.

Structuur van Genesis

De structuur van Genesis kan als volgt worden weergegeven of samengevat:

I. De vroege historie van het menselijke ras (hoofdstuk 1-11)

  1. Schepping
  2. Val van de mens
  3. Zondvloed
  4. Ontstaan van de volken

II. De historie van Abraham en zijn nakomelingen (hoofdstuk 12-50)

  1. Abraham (geroepen door God, vanuit Ur, Irak)
  2. Izak
  3. Jakob
  4. Jozef

Dit is de meest eenvoudige, gestructureerde, weergave.

I.1 – de Schepping
Hoofdstuk 1 beschrijft de schepping in grote lijnen, een schetsmatige weergave. Hoofdstuk 2 gaat op details in. De detaillering beschrijft, uiteraard, de schepping van de mens want: de Bijbel is het verhaal van de verlossing van de mens.

De Bijbel is geen studieboek voor wetenschappers. Een bioloog of wiskundige zal hier géén exacte wetenschap vinden. Maar tévens moet vastgesteld worden: de Bijbel is niet in strijd met de wetenschap!

Een ander belangrijk punt om te onthouden is dat er regelmatig wordt herhaald dat God alles schiep “naar zijn aard” (Gen. 1:11, 12, 21, 24, 25). Onbekend is waar de limiet of grens is van deze ‘aard’ (= soort) van planten en dieren. De méns is een onderscheiden schepping, met geen énkele relatie tot een andere soort behalve dat de mens deze eerdergeschapen flora en fauna dient te beheren. In hoofdstuk 1:26vv wordt het feit van de schepping van de mens beschreven en in hoofdstuk 2 worden de details ingevuld.

De mens is geschapen ‘naar Gods beeld’ dat betekent met diverse eigenschappen die de dieren niet hebben: liefde, moreel besef, etc.

I.2 – de Zondeval
In het derde hoofdstuk van Genesis wordt beschreven hoe de mens zich afkeert van zijn Schepper door Hem ongehoorzaam te zijn. Het bevat -in een notedop- een uitleg of redegeving van alles wat daarná volgt in de Bijbel! Het is overduidelijk dat de slang hier een werktuig van de satan is; vgl. Openb. 12:9

De drie elementen welke een rol speelden in de verleiding van Eva zien we altijd weer wanneer gesproken wordt over het satanische rijk (1 Joh 2:15-17)

  1. de begeerte ‘van het vlees‘ (egoïsme, zelfzucht)
  2. de begeert van ‘de ogen‘ (wat je ziet, wil je hebben)
  3. een ‘hovaardig‘ leven of houding (hoogmoedigheid).

Het waren deze drie elementen die de satan ook inzette toen hij de Here Jezus wilde verleiden (vlees => het eten; zich ‘van de tempel werpen’ => hoogmoedigheid door zijn macht te misbruiken; de ogen => alle rijken van de wereld laten zien en aanbieden).

In Genesis 3:15 wordt de profetie gegeven dat Christus zal komen. In Romeinen 5:12-21 wordt uitgelegd, door Paulus, waarom Christus kwam en hóe Hij deze ‘zondeval’ teniet heeft gedaan.

De bedekking, door dierenvellen, symboliseert of illustreert het ‘plaatsvervangend sterven’ dat door de zonde noodzakelijk werd; om de zonde te bedekken moest er bloed gestort worden, moesten er offers worden gebracht. Tótdat dat éne, grote, offer was gebracht.

I.3 – de Zondvloed
In Genesis 6 zien we dat het menselijke ras totaal ‘gedegenereerd’ was geraakt; er was echter één mens die genade vond bij God: Noach. Na de zondvloed is het éérste wat Noach doet: God een offer brengen!

De zondvloed is één van de verhalen in de Bijbel welke het meest ‘bestreden’ wordt. Ondanks het feit dat hier een verslag wordt gegeven van dit gebeuren, er wereldwijd vele ‘zondvloedverhalen’ zijn én in het Nieuwe Testament -ook door de Here Jezus zelf- deze gebeurtenis bevestigd wordt. Petrus zegt dat zij die dit gebeuren ontkennen dit ‘willens en wetens’ doen en zij het oordeel over zichzelf halen daarmee.

I.4 – het ontstaan van de Volken
Alle volken en rassen die we in deze tijd kennen zijn afstammelingen van de zonen van Noach. Alle volken, zoals ze in de oudheid bestonden en bekend waren, worden genoemd in Genesis 10. Het is tegenwoordig niet meer mogelijk alle huidige volken daarop terug te voeren maar in grote lijnen wel:

  1. Jafet => Europeanen, Indo-Europeanen;
  2. Sem => Aziatische en Semitische volken;
  3. Cham => Afrikaanse volken (*), Kanaanieten e.a..

II.1 – Abraham

Abraham, door God Abram genoemd, is de meest belangrijke persoon in Genesis. In de overige Bijbelboeken wordt hij 115 keer genoemd. In het Nieuwe Testament wordt hij als hét Oud Testamentische voorbeeld genoemd van ‘redding door geloof’. Zijn hele leven stond in het teken van geloof.

Twee zaken illustreerden zijn leven:

  1. de tent => het nomadenbestaan;
  2. het altaar => de dienst aan God.

Toen brak hij vandaar op naar het gebergte ten oosten van Betel, en hij spande zijn tent, met Betel tegen het westen en Ai tegen het oosten, en hij bouwde daar een altaar voor de HERE en riep de naam des HEREN aan. (Genesis 12:8)

Abraham’s leven stond in het teken van het lóslaten van alle aardse banden (woonplaats, huis, familie) en het bínden aan de Here God. Abraham was een rechtvaardige, niet vanwege ook maar iets wat hij zelf had gedaan maar omdat hij gelóófde. Alléén geloof rechtvaardigd een mens en in Abraham zien we hiervan dé illustratie.

God sluit zijn verbond met Abraham, en Izak ‘erft’ dit verbond.

II.2 – Izak

Abraham’s geloof werd ernstig op de proef gesteld toen hij de opracht kreeg ‘om zijn zoon te offeren’ (Gen. 22).

Noot: we kijken hier heel vreemd tegenaan vanuit onze huidige, westerse, maatschappij en wereldopvatting. We moeten echter niet vergeten dat in díe tijd -en ook later- het offeren van kinderen veelvuldig voorkwam! Juist hier laat God zien aan Abraham dat Hij niet is als de goden van de volken rondom en geen barbaarse (kinder)offers verlangt!

De Apostel Paulus schrijft daarom in Rom 4:16-25, ondermeer, dat het geloof van Abraham er voor zorgde dat hij een vader van vele volken werd. Want hij bleef tegen alle menselijke wijsheid in geloof en vertrouwen houden dat zijn vrouw, die onvruchtbaar was, en hij, die inmiddels ook geen kinderen meer kon verwekken, tóch een zoon zouden krijgen.

Toen hij die zoon gekregen had was hij zelfs bereid deze te ‘offeren’ aan God, als God dat zou eisen, in de verwachting dat zijn zoon door God zou worden opgewekt uit de dood

Hebr. 11:17-19
17 Door het geloof heeft Abraham, toen hij verzocht werd, Isaak ten offer gebracht, en hij, die de beloften aanvaard had, wilde zijn enige zoon offeren, 18 hij, tot wie gezegd was: Door Isaak zal men van nageslacht van u spreken. Hij heeft overwogen, dat God bij machte was hem zelfs uit de doden op te wekken, 19 en daaruit heeft hij hem ook bij wijze van spreken teruggekregen.

Figuurlijk gesproken kreeg hij hem dan ook terug ‘uit de dood’. Hij vertrouwde er op dat God zélf zou voorzien in een (plaatsvervangend) offer. De vader die bereid was zijn zoon te offeren en de zoon die bereid was gehoorzaam te zijn -aan zijn vader- tot de dood, zien we hier niet een illustratie van het Evangelie (Rom. 8:32, Joh. 3:16)?

II.3 – Jakob

Jakob’s leven is het voorbeeld van wat Paulus schrijft in Galaten 6:7
“Dwaalt niet, God laat niet met Zich spotten. Want wat een mens zaait, zal hij ook oogsten.”

Zijn naam betekent “hielenlichter”; iemand die een ander probeert te ‘tackelen’ om zodoende op oneerlijke wijze die ander te verdringen of te overwinnen. Dat was wat Jakob probeerde te doen door de zegen, het eerstgeboorterecht, van zijn broer Ezau te stelen. Zijn leven is tevens een illustratie dat het niet zo is dat het doel de middelen rechtvaardigd. Integendeel. God zegende Jakob niet omdát hij oneerlijk was geweest, maar dánkzij! Hij heeft in zijn leven de zure vrucht van zijn oneerlijkheid dan ook moeten accepteren. God bevestigde (desondanks) dat Hij via Jakob de verlosser zou laten komen en dat Jakob de erflijn en belofte van Abraham en Izak kreeg. Niet vanwege zijn eigen (wan)gedrag maar omdat God het aan Abraham beloofd had (Gen 26:2-5).

II.4 – Jozef

De laatste belangrijke persoon in Genesis is Jozef. In zijn leven vinden we veel paralellen met het leven van de Here Jezus, reden waarom hij vaak als een type van Jezus wordt beschouwd. Hij was geliefd door zijn vader God, gehaat door zijn broeders (Israël!), in een put gestopt (voor door achtergelaten), verkocht voor zilverlingen (net als Jezus werd verkocht/verraden), vals beschuldigd, gevangen gezet maar vervolgens verhóógd en,.. hij huwde een “heidense bruid” (beeld van de gemeente). Maar bovenal werd hij een bron van zegen en troost voor velen. Jozef’s leven is een illustratie van Rom. 8:28:
“Wij weten nu, dat [God] alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.”

Hoewel Jozef het éérstgeboorterecht kreeg, en zelfs een dubbel deel (in/door zijn zonen) werd de Verlosser niet uit zijn bloedlijn geboren maar uit Juda.

Slotopmerkingen
In Genesis zien we de lijn van de Verlosser. We zien dat Hij ‘het zaad van de vrouw‘ was. Vervolgens zien we een verbijzondering van deze belofte via Abraham, Izak, Jakob en Juda. In de latere boeken van het Oude Testament wordt dit verhaal verder gevolgd: het handelen van God met Zijn uitverkorenen.

_____
*) dit heeft er toe geleid, met name in het verleden, dat sommigen op basis van de vervloeking -door Noach- van Cham hebben gemeend dat slavernij en apartheid gerechtvaardigd zou zijn. Uiteraard is dit niet juist want ook de Kanaanieten en andere volken in het oude Midden-Oosten waren nakomelingen van Cham.