De eerste stap zetten? Over Gods Verkiezing.

Dat Gods verkiezing en de verantwoordelijkheid van de mens twee zijden van de medaille zijn, vind ik een mooi beeld dat ik ook gebruik. Alleen: mijn teleurstelling is dat evangelische voorgangers in preek en geschrift de beslissende stap door de mens laten zetten. – Ds. J.M.D. de Heer, predikant Gereformeerde Gemeente. (ND, link niet meer beschikbaar)

Dit citaat raakt mijns inziens de kern van het verschil van inzicht: “Wie neemt de eerste stap”? Ds. de Heer meent, net als zoveel mensen, dat Evangelicale gelovigen menen dat zij “de eerste stap” nemen. Dat is een misvatting. Vandaar m’n post hier. Elke Evangelicale gelovige namelijk zal, naar mijn mening, zeggen dat de Here DE “eerste stap” heeft genomen doordat hij stierf aan het kruis en opstond. De twééde stap is aan de mens: dit in geloof, middels bekering, aanvaarden.

Essentieel verschil. Lijkt mij. Jammer dat van de Evangelische beweging altijd op die manier een karikatuur wordt geschetst.

De tweede karikatuur die geschetst wordt:

Ik zie het als een valkuil van veel evangelischen dat ze zo weinig gebruik maken van de schatten uit de geschiedenis. Daardoor vallen ze ook onnodig gemakkelijk in dwalingen (bijvoorbeeld vrije wil, algemene verzoening, verwerping van de kinderdoop) die al uitvoerig en grondig weerlegd zijn.

Vanuit zijn kerkelijke, Gereformeerde, opvatting meent deze predikant dat wat Evangelische mensen geloven te bestempelen is als dwaling, namelijk: vrij wil, algemene verzoening, volwassen doop. En hij beroept zich daarbij op de geschiedenis. Wélke geschiedenis? Niet de geschiedenis tot ca. het jaar 1100 denk ik dan. Want de geschiedenis leert namelijk dat pas toen de kinderdoop is ingevoerd (…) en pas in de tijd van de Nadere Reformatie (v.a. ca 1600) is men gaan geloven in een “uitverkiezing” en “vervangingsleer” (hypercalvinisme).

Verdrietig dat dit soort dingen zo zondermeer in het Nederlands Dagblad geplaatst worden, een krant die zich probeert te afficheren als “voor Christenen” (i.t.t. de zuil waar het vroeger bij hoorde). Verdrietig ook dat deze predikant, die een dienaar van Gods Woord wil zijn, meent de Evangelische beweging te moeten “afmeten” aan de Reformatie. Daarmee stelt hij de Reformatie bóven Gods Woord.

Reactie van voorganger Simon van Groningen op bovenstaande wil ik u niet onthouden:

Ds. de Heer voorkomt dat mensen in betrouwbare evangelische kringen het aanbod van genade wordt voorgelegd. Het spijt me, maar ik moet toch altijd weer denken aan: “Zelf gaan zij niet binnen en anderen verhinderen zij binnen te gaan” Hoeveel ik niet becommentarieerd ben door mensen die van zichzelf belijden onbekeerd te zijn is onvoorstelbaar. Zij belijden dat de natuurlijke mens er niets van verstaat, maar komen toch met een snoeihard oordeel over iemand die de Heere Jezus als Verlosser mag belijden.

(S. van Groningen behoorde zelf vroeger tot de Gereformeerde Gemeenten en is hier uit getreden nadat hij door God, middel van een Evangelische gelovige, geconfronteerd werd met Zijn Genade-aanbod en dit in geloof heeft aanvaard).

Print Friendly, PDF & Email