De Groninger Archieven riepen de inwoners van de provincie Groningen op om ‘geschiedenis te schrijven’. Hoe verliep maandag, 20 april 2020? Een dag uit het leven van de Groningers in ‘corona-tijd’.

Een leuk initiatief! Want wat weten we over een paar jaar nog van deze tijd? Een tijd waarin een groot deel van de bevolking getroffen is door een nare ziekte. Getroffen door de ziekte zelf, getroffen door de gevolgen er van. Een ernstige ziekte; met zelfs heel veel doden tot gevolg. Maar ook met economische schade die vooralsnog niet te overzien is. En, voor sommigen, ook veel schade in de privé sfeer. Echtscheidingsadvocaten hebben inmiddels de handen al vol aan extra aanvragen voor scheidingen, zo begreep ik van de radio en uit de krant.

Aan de andere kant: er zijn ook positieve dingen aan de ‘intelligente lockdown’ waar we in zitten. Mensen ontdekken dat thuiswerken eigenlijk wel héél erg leuk is (1/3^e deel van de mensen wil dit straks, als het leven terug naar normaal gaat, voor een deel blijven doen), we ‘onthaasten’, de natuur is schoner dan ooit, mensen ontdekken de schoonheid van hun eigen omgeving.

We ontdekken ook hoe belangrijk sociale contacten zijn. Nu ze er niet meer zijn! Een scherm vervangt het échte menselijke contact niet!

Mijn dag ‘in de geschiedenis’

Uitgangspunt was om “op maandag 20 april geschiedenis te schrijven door een dag uit hun, vanwege de coronacrisis ongewone, dagelijkse leven te beschrijven”. Voor mij echter was deze maandag grotendeels een dag als alle andere maandagen.

Op maandagen werk ik namelijk, voor mijn eigen bedrijf, vanuit huis. Het verschil is dat ik op dit moment helemaal geen activiteiten ‘buitenshuis’ doe; ik ga bijvoorbeeld niet naar een klant, ontvang geen klanten. Ik werk daarnaast ook nog voor een andere werkgever, een gemeente. De dagen dat ik daarvoor werk ben ik op het gemeentehuis aanwezig. Maar het toeval wil dus dat de maandag voor mij een ‘standaard’ thuiswerkdag is.

Wat wel anders is, is dat één van de dochers, die al geruime tijd op zichzelf woont, op dit moment weer bij mijn vrouw en mij woont, samen met haar huisdieren. Haar appartement zou gerenoveerd worden en ze zou tijdelijk bij ons komen in die periode. De renovatie loopt nu natuurlijk in het honderd en de tijdelijke logeerpartij duurt langer. Maar dat vinden we best gezellig!

De dag heb ik gedocumenteerd met een paar foto’s. Je kon ook kiezen voor video of zelfs gewoon ouderwets pen en papier. Maar als kind van het digitale tijdperk heb ik de smartphone genomen als ‘documentatiemiddel’.

‘s Ochtends rond half 8 sta ik op, en begin de dag met ontbijt ‘achter de laptop’. Kijken of er (dringende) mail is en systeemmeldingen beoordelen. Ik heb een webhostingbedrijf en ‘s nachts maken de systemen automatisch backups, verwerken bepaalde processen e.d. en in de mail zie ik de resultaten er van. Een dagelijkse routineklus. Vervolgens de afval container weer binnen halen.

Daarna begint de werkdag op het kantoor aan huis. Een prima werkplek, belangrijk voor thuiswerken natuurlijk.

Veel van de mensen die nu opeens moeten thuiswerken werken aan een keukentafel, met een kleine laptop ‘van het werk geleend’. Dat is verre van ideaal. Uiteindelijk wreekt zich dat in onder andere fysieke klachten. Daarnaast kun je worden onderbroken in je werk door kinderen en partner. Nog afgezien van de AVG-gevoeligheid met bepaalde werkzaamheden en gegevens!

Ik vraag mij, ook vandaag, regelmatig ook af wat deze hele periode voor de geestelijke gezondheid zal gaan doen bij veel mensen. Er zullen er zijn die hier echt van tot rust komen. Maar voor anderen zal het desastreus zijn vrees ik.

Er zijn een aantal meldingen van cliënten binnengekomen over (vermeende) storingen met email e.d.. Meestal is het een kwestie van instellingen aan de kant van de cliënten zelf, zo ook nu. Ik help ze weer op gang. Ook zijn er een paar bestellingen voor nieuwe webhosting-accounts. Business as usual dus. Na het afwerken van deze meldingen ga ik de administratie doen: betalingen verwerken, herinneringen verzenden.

Natuurlijk op zijn tijd een bakje koffie doen. En ondertussen lees ik het nieuws (online). Positief zijn de berichten niet, economisch wordt de schade van de corona-crisis steeds groter. Gelukkig heb ik tot nu toe met mijn bedrijf daar nog geen last van, maar de ICT volgt economische golven vaak verlaat; als de markt instort zijn er nog veel lopende opdrachten die afgerond moeten worden. Maar nieuwe opdrachten worden vaak minder gegeven en dat werkt later weer door. Straks als de markt weer aantrekt zal dat pas later ook bij de ICT weer aantrekken.

Veel van mijn klanten zijn MKB’ers en ZZP’ers. Ook veel horeca en toerisme-sector. Dus uiteindelijk zal het bijna niet anders kunnen dan dat dat ook voor mij doorwerkt. Persoonlijk maak ik mij daar niet zo druk om. Eerdere moeilijke periodes ben ik ook doorheen gekomen en dat zal ook nu wel weer het geval zijn. En anders is er nog de optie te stoppen met het bedrijf. Liever niet natuurlijk, maar tijdig stoppen doe ik liever dan failliet gaan!

Een beetje laat aan de lunch vandaag, als ik aan het werk ben vergeet ik de tijd wel eens. Een paar broodjes, wat fruit en een flinke mok karnemelk. Ondertussen even de sociale media checken. Instagram, Facebook.. ik houd het allemaal redelijk goed bij. Voor mij is het natuurlijk bedrijfsmatig relevant maar ik vind het ook gewoon leuk. Daarbij ben ik een hobby-fotograaf. En volg dus op Instagram veel fotografen. Een ideaal medium, vind ik, om leuke foto’s te delen.

Daarna weer verder ‘op kantoor’. Er ligt nog voldoende werk om af te ronden. Ik handel nog wat telefoontjes met klanten af, verwerk nog wat administratie en richt een website in voor een klant.

Na de werkdag is er even tijd voor ontspanning, terwijl mijn vrouw ondertussen aan het koken is. De gitaar van de standaard en even wat akkoordjes spelen. Ik speel sinds mijn 16^e gitaar en er gaat bijna geen dag voorbij dat ik de gitaar niet even oppak! Dat heeft er toe geleid dat ik in de afgelopen jaren ook heel wat muziek heb gemaakt en (online) gepubliceerd.

Na het avondeten maak ik een wandelingetje door het dorp. En nu zie je de ‘corona-crisis’ wel terug. Het ‘hertenkamp’ is verlaten; daar zijn meestal wel mensen die de dieren wat voeren of er met de kinderen zijn om te kijken. Nu niet.

Op straat is het ook relatief stil. Her en der zijn wat mensen aan het praten op straat. Wel op gepaste afstand. Wandelaars die een hond uitlaten. We passeren elkaar met ruime afstand. Een paar kinderen hangen rond op het schoolplein en trappen een balletje. Bij hen is ‘social distancing’ niet echt en ding zie ik wel.

Wat dat betreft vraag ik mij oprecht af of het weer open stellen van de scholen wel een goed idee is. Kinderen kunnen nu eenmaal zich niet steeds aan die regels houden.

Voor de avond had ik het plan om nog wat te studeren, maar ik heb er geen zin meer in. Het hoeft ook niet, het is een thuisstudie (theologie) die ik uit interesse volg en ik kan mijn eigen tijd plannen.

Dus terwijl vrouw en dochter TV kijken scroll ik nog even door het laatste nieuws op de Dagblad van het Noorden site. Op de achtergrond, op TV, hoor ik Martien Nijland’s “oh wat goooooeeeeed”… met een ‘half oog’ kijk ik mee (even later slaat de paniek toe bij de Meilandjes want er is een door henzelf veroorzaakt schoorsteenbrandje die breed uitgemeten wordt). Terwijl vrouw en dochter naar bed gaan zap ik nog even wat langs de kanalen op TV. Kijk naar Donald Trump’s gezwets over hoe geweldig zij wel niet geregeld hebben en dat er in de VS volgens hem massa’s beademings-apparatuur beschikbaar is:
.. ‘huge numbers of ventilators, we’ve build huge numbers, all countries can get them from us’ ..

De persconferentie, live op BBC, is weer echt ‘Trumpiaans’ en ik verbaas mij er (wederom) over hoe deze man ooit president van de Verenigde Staten heeft kunnen worden. Hoe zullen we hem herinneren over een paar jaar? Wordt hij weer herkozen? Ik zap nog even door naar een aflevering op Discovery over politie-onderzoeken naar moordzaken. Val er halverwege in, het is een bizar verhaal. Het Amerikaanse rechtssysteem is toch wel heel anders dan het onze.

De dag zit er op. Morgen weer verder. Werken vanuit huis…