Dat het ook anders kan met grote elektronica zaken, en voorzover mij bekend ook nog eens van hetzelfde concern, bleek mij vandaag toen ik op de zoektocht naar een andere (betaalbare) digitale spiegelreflex camera de MediaMarkt aandeed. Niet echt mijn favoriete winkel -met name vanwege het gedreun van de audio afdeling- en toch koop ik er regelmatig iets (omdat ze met bepaalde dingen soms nu eenmaal ongelofelijk goedkoop zijn, ik ga er dan over het algemeen ook alleen maar doelbewust heen voor de aanbiedingen)…

Ik had mijn wensenlijstje gisteravond maar weer eens afgezet tegen de modellen in een aantal bladen en op internet. Wat overbleef was dan, gezien mijn wens beneden de € 450,- te blijven voor een camera mét lens:

– Canon EOS400D
– Nikon D40
– Olympus E-410

De laatste was vanmorgen nog aan het lijstje toegevoegd als 3e keuze mits binnen het budget want die heeft als voordeel dat je óók op het scherm de foto kunt zien (en niet verplicht bent de zoeker te gebruiken alhoewel ik dat wel vaak doe), een hogere resolutie als de Nikon 40D (10Mp vs. 6Mp) heeft en tot slot het állerbelangrijkste, wat de Canon en Nikon niet hebben:
“net als alle andere E-Systeem camera’s van de uitvinder van stofvrije DSLR fotografie, is de Olympus E-410 uitgerust met de gepatenteerde Supersonic Wave filter. Dit filter maakt dat fotografen zich niet langer zorgen hoeven te maken over de schadelijke gevolgen die stof kan hebben voor hun opnamen”, aldus LetsGoDigital.

Diverse andere camera’s of merken komen niet in aanmerking. Fuji wil ik niet weer (hoewel fantastisch toestel en zeer fraaie kleuren) want de duurzaamheid valt tegen, niet alleen in mijn geval maar van meerdere mensen hetzelfde verhaal gehoord. HP’s, Samsungs, enz. komen niet eens op mijn lijst van te overwegen camera’s voor en Sony valt af vanwege het (meestal) afwijkende geheugen. Overigens, zo ontdekt ik in een ander artikel, heeft de E-410 een Kodak sensor. De E-510, het ‘grote broertje’, heeft een Panasonic sensor. Ik vond de Olympus kleuren altijd erg mooi en weet nu waarom! Mijn eerste ‘digitale camera’ was een Kodak (2Mp compact camera) en ook daarvan vond ik de kleuren prachtig..!

De MediaMarkt had de EOS400D wél op voorraad, maar duurder (net iets boven de vierhonderd euro) dan Saturn ‘m aanbood (maar niet kon leveren). De Nikon D40 was ook bij de MediaMarkt uitverkocht leerde navraag mij. Maar héé, wat een verrassing… wél de Olympus E-410 bij hen, slechts € 5,– duurder dan een D40, en altijd nog goedkoper dan een EOS400D.

De verkoper waar ik navraag had gedaan over de Nikon D40 nam even rustig de tijd om mij over de verschillen te informeren, haalde even vlotjes bijpassend (extra) geheugen en maakte gewoon een prettige indruk. Productkennis was overduidelijk aanwezig! Eén “foutje”,.. hij wist opvallend genoeg juist niet de sterkste troefen van de E-410 te noemen: het stofvrij fotograferen en het display gebruiken tijdens fotograferen… In deze prijsklasse namelijk bijzonder te noemen. Maar desondanks, de overige informatie was ter zake doende en juist. Zó moet dat, Saturn!

Uiteindelijk ging ik dus met een Olympus E-410 naar huis, voor nog geen € 400,-, 2Gb geheugenkaartje er bij gekocht en, omdat ik er toch was, nog even een nieuwe USB-stick meegenomen. M’n oude 256Kb (!) USB-stick is namelijk “zoekgeraakt” (schijnt ergens in huis te liggen aldus de laatste lener er van..) en voor slechts € 9,- kon ik een 1Gb stickje kopen die nog aan m’n sleutelhanger kan ook (die raak ik dus niet meer kwijt,..). Missie geslaagd! De Olympus heeft gewoon veruit de beste specificaties en de kwaliteit van de foto’s die ik van dochter Judith’s Olympus FE-100 ken zijn ongekend.

De eerste testfoto’s zijn gemaakt, bijgaand een voorbeeld (klik op de foto voor een groter formaat). Uiteraard is deze geresized, want het origineel is wel érg groot om online te zetten..