Omdat de kinderen steeds vaker mijn Washburn gebruiken omdat ze meer en meer interesse krijgen in het bespelen van een gitaar besloot ik dat het tijd was dat ze een eigen gitaar kregen. Maarja,.. om daar meteen een sloot geld aan te spenderen vond ik jammer en anderzijds wou ik ook geen rommel kopen voor ze.Via de website van SjonnieGitaar.nl (what’s in a name..) vond ik een mooi compromis.

Een gitaar van het -mij onbekende- merk L’Arida. Met een mogelijkheid tot aansluiting op een versterker en ingebouwde 5-bands Equalizer. Omdat het een electro-akoestische is, is de body erg dun. Net iets dikker dan m’n telecaster. Onversterkt is het volume echter prima voor thuisgebruik. En ga je buiten de deur, dan plug je ‘m in de versterker in.

Aangezien het demo was, ook nog eens super scherp geprijsd. Slechts 65 euro! De eigenaar had mij gezegd dat het een demo was en daarom ‘wat krasjes’ kon hebben. Nou ja,.. dat was een béétje een understatement; er zit inderdaad een beschadiging op de gitaar die niet zo mooi is, maar gelukkig aan de rand aan de achterzijde (keer gevallen? Iets té onvoorzichtig neergezet?). Doet niets af aan het geluid. Dat is prima.

Ik ben er niet zo’n fan van een akoestische gitaar via internet te kopen. Elektrisch kan dat  best. Maar een akoestische wil je eigenlijk éérst bespelen om te horen “of het wat is” en vooral de nek is kritisch. Maar dat viel dus alleszins mee.

Het elementje is ook erg goed. Flink wat output. Zelfs op m’n buizenversterker klinkt het redelijk goed. En,.. met de USB-link klinkt het ook heel fijn. Ingesteld op “acoustic simulator” (is bedoeld om een elektrische een beetje naar een akoestische te laten klinken maar veel meer geschikt om een versterker voor een gitaar als deze na te bootsen!).

> Een kleine demo! (mp3)

Eigenlijk ben ik heel tevreden hierover!
En de kinderen ook,.. dus wat wil je nog meer!

Enige minpunt dat ik kan vinden aan deze gitaar zijn de frets. Die zijn wel erg dun en liggen erg laag. Maar ach,.. alles heeft z’n prijs.