Gisteravond was het dan zo ver; de inmiddels dagenlang aangekondigde “Joran II” van Peter R. de Vries. Ik heb het gezien. Maar regelmatig met flink kromme tenen.

Wat is die Peter R. de Vries toch een ongelofelijk met zichzelf ingenomen kwal aan het worden. De successen lijken hem meer dan naar het hoofd te zijn gestegen. Maar goed, desondanks kan het zo zijn natuurlijk dat wat hij ontdekt heeft over Joran van der Sloot waar is; dat de 21-jarige –klaarblijkelijk aan pokeren verslaafde- Bangkok-ganger, een ‘mensenhandelaar’ is en daarmee (wederom) over de schreef gegaan is. Want dat hij indertijd betrokken is geweest bij de verdwijning van Holloway, dat staat wat mij betreft als een paal boven water.

Als je de feiten bekijkt wat zie je dan? Dat Joran tegen een beveiligingsbeambte die zich bij het online pokeren voordoet als crimineel -wat mij betreft grond genoeg voor zijn werkgever om hem te ontslaan: online gokken is illegaal in Nederland en daarnaast doet hij zichzelf voor als crimineel!- zegt dat hij wel wat ‘vrouwtjes kan regelen’.

De Vries meent vervolgens een “undercover-operatie” te moeten gaan opzetten waarbij hij Joran zover probeert te krijgen inderdaad illegale handelingen te gaan plegen. Maar, is er inderdaad sprake van vrouwenhandel? Het enige echt strafbare feit, volgens een advocaat in het programma er na, Hart van Nederland, was dat hij geld aannam om voorbereidingen te gaan treffen ten behoeve van vrouwenhandel.

Ik vond Joran maar amateuristisch (kruimeldief-nivo) overkomen. Veel grote woorden, maar echt iets ‘regelen’ deed hij helemaal niet. Dat hij ethisch en moreel verwerpelijk denkt en handelt, dat is waar. Dat is ook wel duidelijk geworden. En ik voel mij niet geroepen om die vent te ‘verdedigen’. Maar persoonlijk vind ik dat Peter R. de Vries veel te vér is gegaan; hij zegt dat Joran een ‘vrouwenhandelaar’ is. Zo wil hij hem in de pers afficheren. Ik heb het niet gezien.

Van de uitzending kreeg ik een beetje een nare smaak in de mond. Het is de Vries niet gelukt om Joran veroordeeld te krijgen -ondanks zijn bekentenissen- voor de verdwijning van Holloway. En dus probeert hij ‘m nu te naaien door ‘m te verleiden tot vrouwenhandel. In Nederland is uitlokking een niet toegestane methode. En dat is maar goed ook. Want ook hier geldt, denk ik, “de gelegenheid maakt de dief”. Zeker wanneer die potentiële “dief” al een criminele inslag heeft. En dat is iets wat je bij v.d. Sloot zeker kunt bespeuren. Daarom was het ook zo’n inkoppertje voor Peter R. de Vries. En tevens een uitzending die helemaal niets toevoegt.