Gisteren een mooie gitaar binnengekregen. Een ‘Starcaster‘ stratocaster. Ik wist het niet, en de meeste mensen in Europa niet denk ik, maar in de VS heeft Fender -naast de bij ons ook bekende Squier’s– ook nog een ander merk in roulatie namelijk “Starcaster“. Volgens Wikipedia is het merk sinds 2007 uit de roulatie, maar volgens de Fender website niet.
De naam komt van de Starcaster die Fender vroeger voerde als model. Dat model was niet zo’n succes, net als veel andere modellen van Fender. De naam wordt daarom nu als merknaam gebruikt en men levert in de VS onder die naam gitaren, drumstellen e.d. De gitaar heb ik gekocht van een website die restantpartijen verkoopt. Ik was erg benieuwd naar de kwaliteit en het is verbazend; ondanks dat het gitaartje in China wordt gebouwd merk je in alles dat het van een hoog nivo is wat hier geleverd wordt. Misschien nét geen “echte” Fender, maar toch beter dan Squier’s die ik ook wel eens in handen heb gehad (onder het motto, misschien doen, dan lijkt het tenminste net of ik een Fender heb..).
Ondanks dat ik ‘m te koop heb gezet zou ik ‘m eigenlijk best willen houden.. Want natuurlijk heb ik ‘m even bespeeld voor ik ‘m aangeboden heb op de winkel-site. Ik ben nooit een Fender-fan geweest, vond de Gibson-lijn altijd mooier (maar kan ik ook niet betalen dus heb ik een nepper gekocht) maar nu ik op deze heb gespeeld begint het toch wat te kriebelen.. Een “echte” Fender hoeft voor mij niet, maar deze heeft zó dicht er naast gelegen.. bovenal: hij klinkt zo verdraaid goed! Zo uit de doos een perfecte intonatie, een 5-way switch er op die genoeg variatie in het geluid geeft, volume en 2x tone.. je kan er alle kanten mee op. Lekker all-round. En dan tot slot nog de tremelo. Ik had op m’n Steinberger ook een tremelo, maar gebruikte die nooit. Dat ding deed niet zo gek veel. Deze Starcaster heeft echter een ‘floating tremelo’ zoals men dat noemt, een ‘zwevend’ tremelo. En dat werkt te gek. Gisteravond even ingeplugd via m’n Digitech RP50 en “los gegaan”.. geweldig, dat is leuk spelen (in meerdere opzichten).
Het is dus een lastige keuze, de Johnson verkopen en deze houden of deze verkopen… Want aan m’n Johnson ben ik wel een beetje gehecht. Het geluid van zo’n gitaar is ook compleet anders. Voller, warmer. Maar daarmee ook wat beperkter, je blijft altijd de ‘humbucker-sound’ horen. Beide houden gaat niet, want er ligt ook nog steeds een bouwproject. Ook nog niet af,..
Nouja, wat een “luxe probleem” eigenlijk 😉