“Wat kon Seedorf nou gebeuren, toen hij van 11 meter schoot…”, zong Freek de Jonge in zijn variant op Dylan’s “Death is not the End”.

Die zin indachtig.. Wat kon mij nou gebeuren? Zeker gezien mijn ervaring met Linux en het regelmatig uitvoeren van updates en upgrades er van? Recent had ik nog een server een upgrade gegeven (Debian). Ging ook allemaal goed.

Dus op vrijdagmiddag, na het werk, besloot ik de upgrade naar de Linux Mint 22, die eigenlijk al een tijdje in de planning zat, uit te voeren. Eerst alle updates van Linux Mint 21.3 uitvoeren, een ISO image op een USB-stick zetten en daarmee de PC opstarten en installatie starten.

Alles ging vlekkeloos tótdat er een obscure foutmelding, roodgedrukt, in beeld kwam.

Voor mijn werk maak ik gebruik van de Citrix Client, een programma waarmee je remote kunt werken. En daar struikelde de installatie over. Bizar. Die zag ik niet aankomen.

Ik kreeg de keuze om door te gaan met de installatie – en geen optie om af te breken. Dus [OK] dan maar. En toen kwam ik in een loop terecht, steeds weer dat scherm. Uiteindelijk de computer maar een reboot gegeven.

Vervolgens kwam ik bij het opstarten steeds in het BIOS terecht! Geen onbekend probleem, zo bleek. Maar wel met allerlei verschillende oorzaken. Wat vast stond, voor mij, was dat de GRUB-loader kennelijk niet goed meer werkte.

Nieuwe installatie Linux Mint

Linux Mint 22 installatie “from scratch”

Na zonder succes verschillende instellingen in het BIOS te hebben geprobeerd, alsmede een herstelpoging met TimeShift die ook op niets uitliep, besloot ik het anders aan te pakken.

Gelukkig had ik een vrij recente backup. Ik besloot daarom tot een radicale oplossing.

Tot op dat moment had ik een dual-boot situatie, Windows11 naast Linux Mint. Wellicht dat dit (mede) een oorzaak van het probleem was. Windows11 gebruik ik nooit. Ik had gekozen voor de dual-boot “voor het geval dat” én omdat het meegeleverd was met de computer en ik er dus feitelijk voor betaald heb. Daar kon ik dus wel zonder.

Externe schijf aangekoppeld, booten vanaf een USB-stick, laatste stand van zaken naar de externe schijf wegschrijven, wederom booten vanaf de USB-stick en een herinstallatie van Linux, versie 22 wel te verstaan. Waarbij ik alle data van de harde schijf heb gewist. Daarna de backup terug zetten én.. de PC draait weer als een zonnetje.

Nadeel is wel dat je dan vervolgens nog wel even bezig bent met (her)installatie van allerlei programma’s, email opnieuw instellen, configureren van het systeem zelf én .. Citrix installeren en testen. Dat is op Linux altijd een dingetje. Gelukkig had ik op dit blog gedocumenteerd hoe je dat doet. Het ging niet helemaal soepel allemaal maar uiteindelijk kreeg ik het aan de praat.

Ik ben zeer tevreden over Linux Mint 22 overigens. Een probleem dat ik in Linux Mint 21.3 had, met het afspelen van audio, is als sneeuw voor de zon verdwenen. Het is lekker snel en stabiel.

Backups terug zetten

De Moraal? Tref voorbereidingen!

Zoals Freek de Jonge, spottend, zong: “Er is leven, er is leven, na de dood”. Dat gelt ook voor een situatie als deze. Maar dan wel als je zorgt dat je vangnet aanwezig is.

Zorg dus altijd bij de installatie van een upgrade (en dit geldt natuurlijk helemaal voor Windows):

1. een USB-stick met werkend systeem. Zodat je kunt booten vanaf die USB-stick. Bij Linux heb je dat voor een upgrade sowieso nodig. Bij Microsoft kun je ISO-images downloaden van Windows, ik raad aan dat zeker te doen zodat je ingeval alles fout gaat je daarvan kunt opstarten en een eventuele herinstallatie van je computer kunt doen;

2. een (goede) backup. Want anders ben je ver van huis omdat je dan niet kunt kiezen voor een radicale oplossing zoals ik deed maar moet proberen het systeem te fixen. En dat is een hoop gedoe en (uit)zoeken. Als het al gaat lukken,…

3. documenteren! Sommige instellingen, vooral in Linux, doe je maar één keer en vergeet je vervolgens weer. Bijvoorbeeld hoe je het Euro (€) teken ook al weer actief maakt op je toetsenbord of accenten op letters. Of, zoals in mijn geval, eerdergenoemde Citrix-installatie. Die dingen opschrijven is heel erg aanbevolen. Want anders zoek je je later weer een ongeluk ‘hoe het ook al weer werkte’. Voor mij geldt dat ik dan gelukkig terug kan vallen op m’n eigen digitale krabbels 🙂