Steeds meer bedrijven zijn ook ‘van deze tijd‘ (…) en gaan dus ”twitteren”. Heeft Twitter toegevoegde waarde voor een bedrijf of de communicatie met de (potentiële) klant? 

Bedrijven denken dat Twitter een soort van ‘ei van columbus’ is.  Net als men dat een aantal jaren dacht van de ‘blogs’. Twitter is dan ook niet veel anders; het is een ‘micro-blog’ en daarmee nog beperkter dan gewone blogs.

Bedrijven denken het te kunnen gebruiken voor productpromotie, damage control, propaganda voor hun toko. Wat, mijns inziens, uiteindelijk er toe zal leiden dat niemand het nog serieus zal gaan nemen. Want, nog afgezien van het feit dat volgens onderzoek medio 2009 slechts 3% van de mensen Twitter gebruikt, zijn er meerdere problemen rondom bedrijfsmatig gebruik van Twitter.

Is het niet het hinderlijke performance-probleem van Twitter dan is het wel de doelgroep; mensen, uit bepaalde maatschappelijke lagen en van een bepaalde leeftijdscategorie, zitten er om “gezellig te doen” met elkaar. Niet om reclame-spam tegen te komen. Nog afgezien van het feit dat Twitter overigens niet écht hip is. Al denken veel gebruikers er van wél dat ze ongelofelijk hip & cool zijn met hun tweetjes over oma, kleinkinderen, volkswagen polo enz, enz.. Jongeren (tieners) gebruiken het bijvoorbeeld (nog) nauwelijks. En het mag opmerkelijk heten dat júist de “oude media” (kranten, TV) en politici Twitter zo verafgoden als ‘het nieuwe ding van deze tijd’ – dat geeft echt te denken.

Er is dus slechts een klein percentage van de Nederlanders die het gebruikt, en slechts uit een bepaald deel van de bevolking. Dat kán natuurlijk nét je doelgroep zijn (maar doe eens een gebruikers-onderzoek naar Twitter voordat je begint). Daarbij is er nog een belangrijk aspect: 56% van de Nederlandese twitter-gebruikers stelt het lidmaatschap op te zeggen wanneer de commercie infiltreert. En, heel veel mensen hebben wel een account, hebben het af en toe ook wel gebruikt of gebruiken het af en toe maar blijven dit na verloop van tijd niet doen. Veeg teken, het ‘nieuwe’ is er af voor ze..

Onder communicatie-professionals is volgens onderzoek twitter populair: 65% van hen “twittert”. Maar,.. opmerkelijk genoeg lees ik ook dat minder dan de helft van deze 65% (dus minder dan 32.5%) communicatie-professionals tweets van de eigen organisatie ‘op de voet volgen’ en zeggen zij tevens dat zij niet geloven dat het grote invloed heeft.. Tevens denkt 58% van de twitterende communicatie-professionals dat “Twitter het uiteindelijk niet zal maken”. Verbijsterend, toch? Waarom springen bedrijven dan wel massaal op de wagen? Terwijl het grootste deel van hun (eigen) communicatie-professionals er helemaal niet in gelooft (immers de niet-gebruikers tellen hierin mee!)?

Dat maakt toch nieuwsgierig..!

Dit alles maakt toch wel nieuwsgierig.. wat doen al die bedrijven en instellingen nu eigenlijk écht op Twitter? Persoonlijk denk ik dat ze er op aanwezig zijn omdat ze denken dat dat moet. Onder het motto: “Als we niet op Twitter meedoen, tellen we niet mee”. En daarmee zelf het einde van Twitter in gaan luiden want.. de ‘pioniers’ zullen het platform links gaan laten liggen – voorzover je bij een miniblogje van pionieren kan spreken, want het is niet meer dan een variant op het bloggen gemixt met een lichte vorm van social networking. Verder: het ‘nieuwe’ is er na een tijdje wel vanaf is, zoals bij elke hype…

Maar, de grootste kracht van Twitter is tevens de grootste beperking, zwakte, in de communicatie. De (slechts) 140 karakters die je kun gebruiken voor je  ’tweets’.

Bedrijven willen graag middels ondermeer Twitter communiceren met klanten c.q. klantvragen beantwoorden. Maar, kan dat? Kan (en wil!?) een klant zijn vraag op een publiek medium stellen? Zeker als het een bedrijf betreft die je nodig hebt voor nogal persoonlijke zaken (Bijvoorbeeld een Gemeentelijke Sociale Dienst, UWV, Belastingdienst). Kun je als instelling of bedrijf in 140 karakters een juist, weloverwogen en de situatie recht doende antwoord geven?

Kantoortijden?

En dan nu nog een ‘kleinigheidje’. De meeste bedrijven zijn van 08:00-18:00 geopend, op werkdagen. Het internet is een snel, vluchtig, medium dat 24 uur per dag beschikbaar is, 7 dagen per week. Denkt men nu echt weg te komen met ‘kantoortijden’ en ‘5 dagen per week’? Dat is belachelijk. Mijn ervaring leert dat je klant van je, als op internet aanwezig bedrijf, ook moet voldoen aan de ‘internet-tijden’. Oke, 24 uur per dag verwacht wellicht niemand. Maar wel “gewoon” 7 dagen per week,  en ook “gewoon” in de avonduurtjes. En fora en weblogs stoppen echt niet in het weekend. Of ’s avonds.

Integendeel. Eén weekend kan voldoende zijn om je zorgvuldig opgebouwde imago te gronde te richten, middels bijv. een viral of via een populaire site als GeenStijl. Als op vrijdagavond een post is gedaan en je wilt daar op maandag nog ‘even’ op reageren ben je op een beetje goed bezocht forum, laat staan op Twitter of Geenstijl, gewoonweg te laat. Dan zijn de eerste kamervragen al klaar, zo bewijst het schandaal rondom de HBO-diploma’s.

Twitter, fora en blogs zijn daarom -gezien bovenstaande argumenten- mijns inziens totaal ongeschikt als serieus communicatiemiddel voor bedrijven en instellingen – en op fora en weblogs hebben ze helemáál niets te zoeken, tenzij er actief meegedaan wordt! 

Laten we het daarom maar houden bij belangrijke tweets en levensvragen als welke #koffie we vandaag gaan drinken en wanneer.. Maar goed, dat zullen alle duurbetaalde consultants u allemaal niet vertellen. Die gaan u een ander verhaal verkopen. Kern daarin: hype-hype-hype, internet, hype, geweldig, damage control, promotie, … uurtje, heel hoog factuurtje, ..