Geert Wilders heeft het kabinet laten vallen. De verontwaardiging van, met name, de VVD is enórm. Is die verontwaardiging van de VVD wel terecht? Heeft de VVD eigenlijk wel recht van spreken?

Op LinkedIn schreef Dilan Yeşilgöz:

“Opnieuw plaatst Wilders zijn eigen belang boven het belang van ons land. Door weg te lopen. In een tijd van ongekende onzekerheid. Een oorlog om de hoek, een potentiële economische crisis die op ons afkomt en mensen die wakker liggen van de rekeningen. Nederland heeft een volwassen en verantwoordelijk leider nodig die ons veilig houdt. Maar Wilders laat Nederland in de steek. Dit ging niet over migratie. Alles wat kan, zouden we al gaan doen. Alles wat we al hadden afgesproken, werd vertraagd door PVV-gestuntel. Er was geen enkele blokkade voor meer goede maatregelen. Stoere woorden, geen daden.”

Kennelijk is de VVD, Dilan Yeşilgöz voorop, vergeten hoe het Kabinet Rutte IV ten einde is gekomen:

“Het kabinet heeft lang onderhandeld over de asielmaatregelen. De laatste dagen voerde de VVD de druk op. Rutte legde volgens verschillende bronnen een nieuwe eis op tafel, waarbij gezinshereniging voor oorlogsvluchtelingen beperkt zou worden. Dit was voor D66 en de ChristenUnie een onaanvaardbare eis.” (Parlement.com).

10 punten van Wilders

Geert Wilders kwam met een lijstje van eisen. Tien punten waaraan de coalitie zich moest commiteren want ánders zou hij ‘de stekker er uit trekken’. Belachelijke eisen. Iedereen die een beetje op de hoogte is, weet dat het zo niet werkt immers?

In plaats van die eisen op tafel te gooien en als een drammende kleuter te eisen dat men naar zijn pijpen zou dansen had hij ook de moeite kunnen nemen om ze als wetsvoorstellen in te dienen. Met de rechtse meerderheid was de kans groot dat een aantal er van ook tot wet zou zijn gemaakt.

Wilders immitatie van het kunstje van Rutte gaat de PVV echter geen winst opleveren. Integendeel. Een groot deel van zijn eigen kiezers draait hem de rug toe – en terecht. Al bijna dertig jaar doet Wilders niets anders dan vanuit de onderbuik onzin roepen in de Tweede Kamer.

Hij had nu, vanuit een unieke positie omdat hij geen énkele verantwoordelijkheid droeg, de kans én de machtspositie om zaken voor elkaar te krijgen. En, .. hij faalde. Hij faalde hard.

Dat begon al met het zoeken naar ministers en staatssecretarissen. Er werden verschillende gewogen en te licht bevonden. De vervolgens benoemde bewindslieden die er niets van bakten. Denk in het bijzonder aan Marjolein Faber maar ook Fleur Agema. En dan het smakeloze geruzie op X, het af- en aanvallen van zijn eigen bewindspersonen, het disrespect voor de Minister President.. tot aan de kabinetsval.

Wilders exit!

Twee keer heeft hij de kans gehad iets te betekenen in de Nederlandse politiek. Twee keer heeft hij het verprutst. Wie nu nog als politieke partij met hem wil samenwerken is ziende blind en horende doof. Geert Wilders heeft een politieke ravage aangericht, het vertrouwen van zijn achterban geschaad en het vertrouwen in de politiek in z’n algemeenheid.

Deze man moet niet nóg een keer de kans hiervoor krijgen. Genoeg is inderdaad GENOEG. Stem ‘m weg!

____
Foto boven: verkiezingsposter van de PVV voor de statenverkiezingen. Fotograaf onbekend.