Update: de online shop is niet meer beschikbaar
Ik ben kort geleden een online winkel begonnen waar je bouwpakketten kunt kopen om zelf je eigen gitaar te bouwen. Uit een soort van idee “dit moet in Nederland ook beschikbaar komen”. En natuurlijk omdat ik denk dat het (commercieel) aantrekkelijk kan zijn. Zowel voor mij als importeur als voor de hobbyisten die graag zelf een gitaar willen bouwen. En waar vind je nu een zelfbouw, “custom”, Telecaster voor nog geen 140 euro? Vandaar..
Maar nu de eerste voorraad binnen, is het wel héél verleidelijk zelf ook een te maken. Vooral omdat ik “Telecasters” heb liggen. Ik heb altijd al graag een Telecaster willen hebben maar die kosten best wel wat, tenzij je regelrechte rommel aan gaat schaffen.. Om nu weer een paar honderd euro aan een goede Telecaster uit te geven is wat overdone voor een ’thuisgitarist’. Ik heb immers al twee gitaren? En ik wil vooralsnog nog geen afscheid nemen van m’n Steinberger.
Goed, toch eens nagedacht. Hoe zou mijn ideale Telecaster er uit zien? Een “blanke” (blond, zoals dat heet, oftwel: transparant gelakt) dus. Vandaag dus toch de stoute schoenen aan en na het autowassen maar even naar de Fixet getogen: schuurpapier (fijn) en blanke lak gekocht. Acryl-lak, want dat geeft een mooi resultaat en is erg sterk.
Lak en schuurpapier, Fixet, zo’n € 6,-
Schuren
Ik had op diverse sites gelezen dat je met (fijn) schuurpapier de gitaarbody éérst moest schuren. Dit omdat de body voorzien is van een soort van beschermlaagje voor het hout. Ik ging voorzichtig aan de slag met het schuren. Geen schuurblokje, maar in het schuurpapier een zachte doek zodat er niet te veel druk uitgeoefend werd.
**Tip! Neem voor het schuren bij voorkeur zo fijn mogelijk schuurpapier (zie verder)
De body, je ziet zelfs op de foto een ‘witte waas’ van het ietwat vettige , plastic-achtige, beschermingsmateriaal dat op het hout is aangebracht.
Volgens leverancier SAGA is schuren helemaal niet nodig! Zij raden namelijk aan om (inderdaad, goed gegokt!) acryl-lak zónder gronden in twéé à drie lagen direct op de body te spuiten. Bij voorkeur acryllaatlakken van de autoshop, omdat die erg geschikt (hard) zijn. Ik heb op internet heel wat verhalen over lak gelezen die je zou moeten gebruiken maar ik ben het met SAGA eens; de klank wordt voornamelijk bepaald door de body en meer nog de elementen en niet door de lak.
Na een minuut of 15 à 20 nauwkeurig en voorzichtig schuren besloot ik dat het wel genoeg geweest was. Het (zeer fijne, beetje vreemd ruikende) schuurstof heb ik afgenomen met een schone, licht vochtige, doek. Daarna natuurlijk wel direct goed droog maken met keukenpapier. Het hout zag er prachtig uit!
De hal van ons kantoor is lekker ruim, dus besloot ik daar te gaan spuiten (..) een groot stuk karton (van de doos!) tegen de wand, de gitaar ophangen aan een draad (dan kun je ‘m langzaam wat laten roteren tijdens het spuiten) en spuiten maar! De eerste laklaag zit er mooi en gelijkmatig op… Na een paar minuten nog eens licht er overheen nevelen. De “eerste laag” is klaar!
Krasjes!
Pas nu ik de body had gespoten zag ik, toen ik met m’n neus er bijna bovenop stond om te kijken of alles er mooi op zat dat er in de body, op de voorkant, hele fijne krasjes van het schuren zaten! Dus toch iets te grof schuurpapier gebruikt.. ik ga binnenkort een tweede laklaag aanbrengen —waarbij ik overigens een mondkapje ga gebruiken, want die lak is echte rommel als je het toch onverhoopt enigzins inademt!– en kijken of je ze dan nog ziet. Zoja, dan ga ik de voorkant overnieuw schuren, waarschijnlijk met waterproof schuurpapier ofzo.. Maar vooralsnog ga ik er vanuit dat als de laklaag voldoende dik wordt opgebracht de krasjes wel ‘vollopen’. Of misschien is het toch slimmer om meteen de schuurmachine –met super-fijn schuurpapier– “er op te zetten”. Ik heb de paasdagen om er over na te denken.
Laklagen
Hoewel SAGA aanraadt voor haar “guitar kits” twéé à drie laklagen te gebruiken, ga ik er meer op spuiten. M’n Steinberger heeft ook een mooie dikke laag er op zitten en daardoor ziet hij er veel mooier uit.
Dit is wat mij uiteindelijk ongeveer voor ogen staat: een gitaar naar de Fender Telecaster .. hoewel de body er iets anders uit zal zien qua tint omdat deze gitaar van Fender uit één stuk “swamp” hout is gemaakt en de body van de mijne uit “gelamineerd” linde (dat is: aan elkaar gelijmde houtdelen) maar dat heeft ergens wel z’n charme, dat je dat ziet..
(Fender “Highway 1”, Telecaster, 2003)
Voor de échte Fender Telecaster als hierboven afgebeeld betaal je overigens maar liefst een dikke $850,- bij Harmony Central (op dit moment zo’n sloridge €600,-). Mijn, natuurlijk niet vergelijkbare, projectje zal een ‘kostprijs’ van zo’n €150,- hebben (exclusief de uren die ik er in steek uiteraard). Want er is extra lak nodig, de bus gaat sneller leeg dan ik dacht..
Wordt vervolgd..