Eindelijk! De keuken is klaar! Vanmiddag (foto onder) de laatste hand gelegd er aan: het plafond voor de 2e keer geschilderd en langs het plafond lijstjes geschroefd. Waarbij het me zelfs gelukt is een nette ‘verstek’ te zagen, ha! Ben ik even ’trots’ op mijzelf.
De keuken is een heel verhaal op zich.. Hier de korte versie! Toen we het huis, dat we eerst huurden, kochten zijn we al snel gaan ‘opknappen’. Woonkamer als eerste. Laminaatvloer er in gelegd, samen met m’n vader. Daarna alles in Flexa’s “Havanna geel” geschilderd, op twee muurtjes na, die zijn met een rood met gele en aarde-tint behang gedaan. Daarna de keuken. Zelfde principe. Plus dat ik daar met m’n vader een nieuw plafond in heb gezet want het oude was een drama: daar wilde geen enkele verfsoort (meer) op hechten! Die keuken opknappen was eigenlijk een mission impossible want het foeilelijke, afgeleefde, keukenblok zat er nog in. Dus wat je ook deed, het ‘hart’ van de keuken bleef lelijk!
Vorig jaar hebben we de ‘stoute schoenen’ dan maar aangetrokken. Na diverse verbouwingen (dakkapel, badkamer, waardoor de w.w. voorziening toch al veranderd was en de geiser eigenlijk wel uit de keuken kon) moest er dan tóch ook maar een nieuwe keuken komen. Zeker toen uit één van de onderkasten voor de zoveelste keer een deurtje ‘viel’ en deze niet meer te repareren was.
We hebben verschillende opties bekeken en diverse zaken bezocht. Het moest mooi en goed zijn en toch niet te veel kosten. Kwamen we uiteindelijk uit op de ‘keukenconcurrent‘. Laat je overigens niet voor de gek houden door de ‘stuntprijzen’. Want met een keukenblok alleen ben je er niet; er komen natuurlijk altijd aanpassingen bij én keukenconcurrent levert alleen een “kale” keuken.
De inbouwapparatuur zit er wel in, maar ze sluiten niets aan voor je, je moet zelf maar zien hoe je de stroom, gas en watervoorziening doet enz. in ons geval was de totale ‘overbouw’ (zie verder) qua kosten bijna net zo hoog als het nieuwe keukenblok zelf. En dan hebben we veel zelf gedaan.
Als je alles láát doen begin je met een keukenblok van bijv. € 1499,- en eindig je al snel ergens op zo’n € 4000-5000. Met name vanwege het uurloon en extra materialen. Maarja, laten we wel zijn: voor dat geld heb je bij anderen nog maar net het keukenblok + apparatuur. Om de zaak even in perspectief te krijgen, dat is fl. 11.000,00!! En datvoor wat spaanplaat en inbouw apparatuur. Dat waren wij niet van plan te betalen, en vandaar onze keuze voor de keukenconcurrent.
Eerst maar eens een plaatje hoe de toestand er uit zag voor we aan de slag gingen:
(de kastjes boven het aanrecht hadden we ooit gekregen van m’n ouders, uit hun oude woning afkomstig.. ruim 15 jaar plezier van gehad!)
Daarna de sloophamer er in… dat kan ik toch het beste!
Na het slopen zou mijn schoonvader me helpen met het aan- en verleggen van gas, electra en waterleiding. Toen hij de tekening bestudeerde die de keukenconcurrent had gemaakt viel hem meteen op dat ze vergeten hadden het electra boven het aanrecht in te tekenen. Maar erger was, men had ons helemaal niet gewaarschuwd dat er voor de inbouwapparatuur extra stroomgroepen nodig waren! Voor de vaatwasser één groep, voor de oven + boiler een eigen groep en voor het andere electra een groep. Onze groepenkast kon daarin helemaal niet voorzien en was ‘niet meer van deze tijd’. We hadden nog krap één week de tijd om te zorgen dat er én een nieuwe groepenkast én bedrading onder de vloer door kwam.
Gelukkig was de lokale electra leverancier bereid binnen een paar dagen een nieuwe kast te plaatsen. Maar de kabels moesten we zelf (eerst) regelen. Met medewerking van de Fa. Stenekes uit Noordhorn werd onder de vloer door bekabeling getrokken (onze eigen pogingen liepen spaak omdat de vloer te dik was om doorheen te gaan met welke boor dan ook en ik zelf niet onder de keuken kon komen, maar Jozua Stenekes heeft goed materiaal en hij regelde het nota bene op zaterdagavond voor ons!!).
Op dinsdag werd de keuken afgeleverd en in de schuur gezet (foto boven), op woensdag volgde de nieuwe groepenkast en op donderdag zou de keuken worden gemonteerd. In de tussentijd hadden mijn schoonvader Fred, en ik, alle electra klaargemaakt, de leidingen voor water en gas verlegd incl. sleuven freezen en stopcontacten aanleggen en alles aangesloten. Daarnaast had ik op de dinsdagavond nog een stuk van de vloer ge-egaliseerd met vloeibaar cement. De voorbereidingen waren woensdags klaar.. (over ‘just in time’ gesproken). De keuken kon geplaatst worden!
(een deel van de nieuw aangelegde electra- en waterleiding)
Ondertussen deed mijn vrouw met de nodige improvisatiekunst het koken op een gasstel op twee schraagjes en de eettafel deed dienst voor het doen van de afwas e.d…
(ze bleef er wel bij lachen)
De afbouw c.q. plaatsing door iemand van Keukenconcurrent (Barry, als je dit leest: mooi werk!) kostte minder dan een dag. Hij begon om 07:00 en was voor 15:00 helemaal klaar en had z’n spulletjes gepakt.
Daarna moest ik nog tegeltjes zetten… en was de keuken ‘in principe’ klaar voor gebruik (foto’s hieronder).
(tegeltjes van Hornbach, Groningen)
Eén van de laatste ergernissen, nu helemaal duidelijk na al dat gesloop en weer opbouwen enz., was dat de muurverf op sommige plaatsen heel lelijk was geworden. Door de geiser was er aanslag gekomen op de muur en plafond en op sommige plaatsen bladerde het wat los (kleine stukjes). Ergerlijk, dat verwacht je niet van zulke dure ‘kwaliteitsverf’. Daarnaast was door het freezen van de leidingen her en der een ‘cementspoor’ op de muur te zien (waaronder de leidingen verstopt zaten). Dus er moest hoe dan ook (opnieuw) geverfd worden..
Nadat de keuken een paar maanden geleden geplaatst was, heb ik weer moed verzameld en in m’n laatste vakantie week (anderhalve week geleden) alle muren voorzien van een ondergrond en opnieuw geschilderd en vandaag het laatste loodje, het plafond, afgewerkt. Eindelijk. De komende 15 jaar wil ik niets meer horen over een ‘nieuwe keuken’. Althans, voor wat betreft in ons huis. Wat kan je van 8 m2 veel werk hebben zeg!