De Coronapas? Tweedeling en het pokkenbriefje van 2021

Coronapas, Vaccinatie, Besmettingen, Corona

Vorig jaar augustus zei de 94-jarige meneer Hoek “hou nog een jaartje vol”. Heel veel mensen waren er door geroerd. Ook veel jongeren. Hij had een vooruitziende blik! We zijn nu een jaartje verder, .. en nu zijn we bijna zo ver dat we een redelijk normale maatschappij kunnen krijgen. Wel met een Coronapas.

Maar helaas wilden veel mensen helemááĺ niet een jaartje volhouden en gingen regelmatig voor hun beurt eigenhandig de maatregelen terzijde schuiven. En beging de overheid een paar flinke blunders. F1 toestaan, maar evenementen niet bijvoorbeeld. Dat begrijpt niemand.

Een zesje

We kunnen ze van alles aanwrijven en schelden en zeuren. Toch vind ik dat onze overheid, als je kijkt naar de besmettingscijfers en opnames in de ziekenhuizen, de corona-steun waardoor bedrijven overeind zijn gebleven en de economie er nog steeds goed voorstaat, e.d., wel degelijk een voldoende moet krijgen voor het gevoerde beleid. Oke, geen 10+ maar een zesje is het toch echt minimaal. Eigenlijk wel hoger. Zeker als je ziet hoe onwillig en moeilijk een deel van de bevolking de hele tijd doet. Ga d’r maar aan staan. Hoe zou je zelf zo’n crisis hebben opgelost als je in de stoel van Rutte had gezeten?

Maar toch, binnenkort zijn de maatregelen zo’n beetje helemaal afgeschaft.

De maatregelen die nu overblijven? Ik sta er achter. In Denemarken (eerder deze week in het nieuws) is aangetoond dat een ‘coronapas’ en andere maatregelen, waaronder vaccinaties, werken. Het blijft een zure appel. Maar ik heb goede hoop dat ‘ie bijna op is.

Besmettingen in de Horeca: de Coronapas?

De Horeca is boos. Boos over de “coronapas”. Want “lastig”. En “het kost ons omzet”. Maar er zijn in Nederland nog zo’n 2 miljoen mensen niet beschermd. En de horeca was vorig jaar een (grote) bron van besmettingen. Ik begrijp best dat ze het allemaal héél vervelend vinden. Wat ik wel vind doorklinken is: “omzet boven mensen”.

Men denkt in de horeca ook vrij simpel: “Vergroot de capaciteit van de gezondheidszorg maar”. Een statement, op Jinek gisteren, vanuit de Horeca dat ik niet begrijp. Immers: zij hebben zelf de ervaring dat het voor de horeca al moeiljk is om personeel te krijgen. Hoe denk je de capaciteit van de zorg te verhogen, terwijl er én anderhalf jaar achterstand is in te halen én er simpelweg geen personeel is? Daarnaast, als dat personeel wél te krijgen zou zijn: de opleiding HBO-V duurt écht wel wat langer dan anderhalf jaar. De opleiding IC-verpleegkundige nóg veel langer. En wat te denken van de artsen, de specialisten?

Een blik personeel opentrekken is geen optie voor de gezondheidszorg. De enige optie is dat we ophouden met moeilijk doen en die (tijdelijke) coronapas accepteren. In Denemarken deden ze dat een half jaar geleden al. Met als gevolg dat daar nu de maatregelen, inclusief de coronapas, losgelaten kunnen worden. De coronapas remt simpelweg de besmettingen.

De argumenten die ik hoor vanuit de Horeca zijn absoluut niet sterk. Ik hoor een ‘onderliggend lijden’: geld. Dat is hét argument om het niet te willen. Zo ook in bijvoorbeeld Frankrijk, waar de Horeca zich beklaagt over “20% minder omzet”. Toch heeft het een positieve ‘bijwerking’: “Op het moment van de speech van Macron had 53 procent van de Fransen ten minste één prik gehad, op dit moment is dat 74 procent. Een duidelijker cijfer is de (volledige) vaccinatiegraad van het aantal Fransen dat in aanmerking komt voor een inenting, dus iedereen boven de 12 jaar oud. Die lag eind vorige week op 80 procent.”

Tweedeling in de maatschappij?

Een ander argument dat ik persoonlijk wel valide vind is dat er een mogelijke tweedeling in de maatschappij kan gaan ontstaan. En ja, die ontstaat er ook. Je krijgt gevaccineerden en niet-gevaccineerden.

De niet-gevaccineerden kunnen echter een (vooralsnog gratis) testje doen en als die negatief is gewoon meedoen aan de maatschappij. Het probleem voor sommigen is dat die testen op termijn mogelijk geld kosten. Vooralsnog zijn ze gratis. Nét als de vaccinaties, overigens.

Het Pokkenbriefje

Die tweedeling is overigens niet nieuw. En bestond, formeel, zelfs tot 1975 in ons land.

Pokkenbriefje Vaccinatiebewijs Coronapas
Pokkenbriefje 1919 (CC BY 3.0 – Museon – Europeana)

“Toen eind achttiende eeuw een vaccin tegen de pokken werd ontwikkeld, bleek deze vaccinatie het aantal dodelijke slachtoffers dat jaarlijks aan de ziekte bezweek forst te verminderen. In 1823 besloot de Nederlandse overheid de koepok-vaccinatie daarom voor kinderen indirect verplicht te stellen. Wie naar school wilde moest vanaf dat moment een bewijs van vaccinatie kunnen overleggen, het zogenoemde pokkenbriefje.” (Historiek)

De inenting tegen pokken was niet zonder risico. Mensen hadden daarom wel gegronde reden, nog afgezien van principiële opvattingen, de vaccinatie te weigeren. Indertijd werd een vaccin natuurlijk ook niet zo goed getest en gecontroleerd als nu. Maar ondanks de risico’s was er maar één optie: verplicht vaccineren want de pokken vormden een grote bedreiging voor de gezondheid. Veel kinderen overleden er aan.

Zonder het pokkenbriefje mochten kinderen dus niet eens naar school. Pas vanaf 1939 kwam er met de Inentingswet officieel ruimte voor gewetensbezwaarden tegen het pokkenvaccin, die vrijstelling bij hun burgemeester moesten aanvragen. Daar kwam in 1975 een eind aan, toen de WHO de wereld pokkenvrij verklaarde.

Het leven is niet eerlijk

We hebben dus, tot 1975, formeel en bij wet, een ’tweedeling’ gehad op dit gebied. En er zijn ook op heel veel andere gebieden tweedelingen in de maatschappij. Dat is een gegeven feit. Niet iedereen heeft dezelfde ‘rechten’ en ook niet dezelfde plichten.

Om maar eens een voorbeeld op een heel ander gebied te noemen: de belastingwetgeving. Iedereen met een laag inkomen is een netto ontvanger.  Dat betekent dat je zó veel toeslagen, tegemoetkomingen en vrijstellingen krijgt (kunt krijgen) dat je netto méér ontvangt dan bruto. Maar iedereen met een inkomen een paar euro er boven betaalt alleen maar en ontvangt niets (ja, daar heb ik ervaring mee..). Dan heb ik het nog niet eens over het belastingvoordeel van tweeverdieners ten opzichte van éénverdieners, het feit dat alleenstaanden altijd slechter af zijn dan koppels, financieel gezien, enz. Dat is óók “oneerlijk”. Dat is óók een tweedeling. En dat is maar één (ander) voorbeeld.

Het is in het leven nu eenmaal niet 100% eerlijk verdeeld. Wen er maar aan. En zolang we als bevolking continue “de kont tegen de krib” gooien, oftwel dwars blijven liggen en een coronapas niet willen, niet willen controleren op een coronapas als horeca, enz. zal dat jaartje van meneer Hoek mogelijk tóch nog lang(er) gaan duren.

Delen op: