Een artikel op de website van Milieudefensie onder de titel “Groene revolutie in een arme industriestad” kwam onder mijn aandacht. Het gaat over het basisinkomen, gratis openbaar vervoer en hoe gróen het Noord-Franse Grande-Synthe in Frans Vlaanderen wel niet was.

Het basisinkomen heeft mijn interesse. De gedachte is namelijk leuk en lijkt aantrekkelijk maar het heeft zo zijn keerzijden. De laatste tijd hoor je er weer meer over, zeker nu het financieel allemaal moeilijker is voor mensen. Door bijvoorbeeld gestegen energieprijzen beginnen mensen weer luider te roepen om een basisinkomen – alhoewel dat natuurlijk helemaal niets oplost in dit verband!

Artikelen zoals deze zorgen er altijd weer voor dat mensen roepen “zie je wel! Zij kunnen het óók, waarom kan een basisinkomen hier dan niet?” en worden aangehaald als voorbeeld van geslaagde experimenten met basisinkomen.

Wat milieudefensie vergeet(?) te vertellen in het artikel over het basisinkomen, gratis openbaar vervoer en de groene revolutie in Grande-Synthe of Groot-Sinten? Hoe dit gefinancierd wordt. Een mooi staaltje greenwashing door de linkse gemeentebestuurders. Milieudefensie tuint er met open ogen in.

Basisinkomen

Kenmerk van een basisinkomen is dat iedereen dat ontvangt en dat is hier niet aan de orde, het gaat om een aanvullend inkomen voor de allerarmsten (voornamelijk gastarbeiders) tot aan een zeker niveau, een bestaansminimum, waarbij er wordt gekeken naar het totale inkomen van het gezin. De regeling, MSG genaamd, is daarmee een soort van bijstandsregeling. Een regeling ook die strenge criteria kent.

Wat het artikel van Milieudefensie ook verzuimt te vermelden is dat naast de steun voor het linkse gemeentebestuur LePen van het Front National bij de presidentsverkiezingen bijna de helft van de stemmen kreeg in deze ‘modelgemeente’.

Ook in deze als idealistisch geschetste gemeente, waar men zo goed bezig lijkt te zijn, is dus kennelijk een aanzienlijk deel van de bevolking zéér ontevreden en onder een groot deel van de bevolking heerst veel weerstand tegen de migranten in de stad (die in meerderheid voordeel genieten van de maatregelen van het gemeentebestuur).

“We hebben het geluk dat we de financiële capaciteit hebben om de MSG op te richten “, geeft Martial Beyaert toe, opvolger van de voormalige burgemeester Damien Carême sinds juli 2019.

Dat geld is, voor een heel groot deel, afkomstig van ArcelorMittal.

ArcelorMittal
ArcelorMittal is een van de grootste staalproducenten ter wereld. De 170,000 werknemers van het concern fabriceren jaarlijks circa 78 miljoen ton staal. TataSteel is bijvoorbeeld aanzienlijk kleiner.

De stad is nauw verbonden met het staalcomplex op haar grondgebied (met 3.000 medewerkers). De fabriek is de belangrijkste werkgever in de stad en een belangrijke inkomstenbron voor het gemeentehuis, via belastingen.

ArcelorMittal is een enorme vervuiler. De fabriek in Gent, België, wordt bijvoorbeeld gezien als één van de méést vervuilende fabrieken in Europa.

MSG-regeling
De begroting van de stad bedroeg in 2016 maar liefst 63,7 miljoen euro. Dat is het dubbele van het gemiddelde, per inwoner, voor steden van vergelijkbare grootte (tussen 20.000 en 50.000 inwoners) in Frankrijk.

De MSG-regeling heeft bepaalde kosten voor de gemeente. In eerste instantie geraamd op 600.000 euro in 2019, zal het uiteindelijk 2 miljoen euro per jaar gaan kosten.

Een deel van de financiering zal moeten komen van de structurele besparingen die zullen worden gerealiseerd binnen het gemeentelijk “centrum voor sociale actie”, legt Juan Manuel Del Pozo uit, directeur van het CCAS en hoofdarchitect van de oprichting van de MSG. Er was al 800.000 euro uitgetrokken voor noodmaatregelen (voedselhulp, energie, enz.).

Belastingen
De kurk waar men op drijft is belastingheffingen op de fabriek en mensen met een baan. Het MSG is geen écht basisinkomen, het is een áánvulling op inkomen vanuit een soort van bijstandsregeling.

De stad kan de MSG en gratis OV betalen, niet door besparingen in te boeken, zoals Milieudefensie ons wil doen geloven, doordat ze een paar spaarlampen en zonnepanelen hebben geïnstalleerd maar omdat ze in verhouding tot andere steden per inwoner 2x zoveel besteedbaar inkomen hebben middels heffingen op de verfoeide industrie aan de overkant van het kanaal.

Het werkloosheidscijfer in Grande-Synthe stijgt nog steeds en is inmiddels meer dan 28%. Dat betekent dat steeds méér mensen afhankelijk zullen worden van deze gemeentelijke bijstand, eufemistisch “basisinkomen” genoemd.

Dit maakt dat de hele constructie extreem wankel is. Vertrekt de fabriek of gaat deze failliet? Dan valt het kaartenhuis direct om. En, zoals duidelijk zal zijn, een basisinkomen is het niet – integendeel, het is een subsidie voor de allerarmsten. Een regeling die in Nederland normaliter gewoon ‘bijstand’ genoemd wordt. Dat men op het bestaan van zo’n regeling prat op gaat vind ik bizar.

Lokale voedselproductie

De geroemde lokale voedselproductie, zo blijkt, is ook maar zeer beperkt. Daarnaast zie ik een probleem. De industrie vlak naast de voedselproductie(!) gelegen is vervuilend. Dan kan het eten ‘onbespoten’ en ‘biologisch’ zijn, de neerslag van vervuiling van de naastgelegen industrie zal niet misselijk zijn, verwacht ik zo. Wat voor eten wordt er eigenlijk gevoerd aan de kinderen? Is dat getest en gecontroleerd op vervuiling? Lijkt mij niet onbelangrijk!

Greenwashing

Greenwashing of groenwassen is het zich groener of maatschappelijk verantwoordelijker voordoen dan een bedrijf of organisatie daadwerkelijk is. Men doet alsof men weloverwogen met het milieu en/of andere maatschappelijke thema’s omgaat, maar dit blijkt vaak niet meer dan ‘een likje verf’ te zijn. (Wikipedia)

De gemeente doet precies dat. Door een zeer vervuilende industrie te ‘belasten’ kan men aan de andere kant van het kanaal, in de stad, mooi weer spelen met een zogenaamd basisinkomen, gratis openbaar vervoer en verantwoord ‘biologisch’ en ‘onbespoten’ (maar waarschijnlijk flink vervuild) voedsel.

Dat Milieudefensie klakkeloos aan deze greenwashing door het linkse stadsbestuur van Grande-Synthe meewerkt is ronduit verbijsterend. Hoe “groen” zijn de “groene” linkse politici eigenlijk écht?